YOKSULLUK UTANSA

YOKSULLUK UTANSA

YOKSULLUK UTANSA

Seni öpsem,
gülse bir halk
seni öpsem,
yoksulluk utansa verdiği acılardan
kırılsa her türlü korkunun kanadı.
Seni öpsem
silinse alın çizgilerinden gam
yürek kuytularından akşam.
Bir sonsuz yağmur yağsa
aşkın kardeş bulutlarından
aynı mutlulukla ıslansa dünya.
Ayrılığa kapanmasa kapılar
odalar üzgün durmasa…



Yükleniyor

Yükleniyor

Yükleniyor