Yolun başında dedikleri zamanlarımın,
kavak yelleri esmişliğinde
bakmaya çalışıyorum hayata...
Yolun yarısında şaşırmış olsam da,
yol dönse de çetin dönemeç ile gidişe...
Dönmedim ben, yılmadı gönlüm, gönlüme yer etmişliğin yolunda bıkmadı.
Yolum dönmedi geriye, aklım gerilerde ve gönlüm sende,
Güya hep ileri gitti, gitmekle de gidemedi ki...
Gidince sen, üstelik istemeden terk-i diyar edince kalakaldı öylece...
Burda olmanın şans mı, ceza mı, suç mu olduğu çözemedi, tecrübeye saydıkları yaşım.
Saçların beyaz olmadan, gerçekleşmez dedikleri dileğim, saçlarıma ak dolunca uçtu gitti onca yıllık emeğim...
Ömür boyu beraberiz dediğin akti fesh etti, başına gelen arsız bir ur-un, keyfi büyüme hırsı.
Hırsızdı...
Bir can yerine iki canı kurban etti.
Çöreklenip kaldı içimde yer etmişliğin, senin yoluna düşmüşlüğümde...
Geliyorum yakında, bekle...fzylt
Faziylet Sönmez
PEŞİNE DÜŞTÜM?
Bir düşün peşine düştüm.
Düş, yola vurdu beni...
Yolda düşürdü,
ara ara şaşırttı,
bazen düze,
çoğu zaman da yokuşa sürdü beni...
Bi ara baktım,
yüzümü bir ışık demeti okşadı.
Dedim...
Günle birlikte gelip dayanmış kapıma,
ışığı sonsuz düşüm...
Sefâ ile olsun gönlüme düşüşün...
Hadi hepiniz başıma üşüşün...
Geçsin bedenimdeki dinmez üşüyüşüm...
Faziylet Sönmez
