Okuyucu kitlesi haberleri internetten takip ettiği için gazete okuma kültürü de bitti. Gazeteyi alıp okuyan kitle çok azaldı. Bizler Basın İlan Kurumundan dijital ortama geçmeyi bekliyoruz. Yerel gazeteler olarak dayanacak gücümüz kalmadı.
Kâr amacı olmayan yerel basın, sadece karın doyurma ve istihdam amaçlı yaşıyor.
Eskiden gazeteler arasındaki şiddetli rekabetin tam ortasında "özel haber" vardı; bir gazete üstün ve farklı olduğunu kanıtlamak için başkalarında olmayan haberlerin peşinde koşardı. Kimi zaman abartılı boyuta varsa da özel haber rekabeti gazeteciliğin itici gücüydü.
Demokrasi ile yönetilen Türkiye´mizde Yerel basın insanların sesi; yaşadığımız şehrin ağzı, kulağı ve gözüdür. Basın hakkın ve haklının sesidir. Adaletin, hukukun ve insanların eşitliğinin yazılı belgesidir. Her türlü yolsuzlukları karanlıktan aydınlığa çıkaran bir ışıktır.
Yerel basın bunlarla yetinmez. Aynen ülkemizin diğer şehirlerinde olduğu gibi yaşadığımız Doğubayazıt´tada ağzı, kulağı ve gözüdür. İlçemizin gelişiminde, en etkili seslerden biridir yerel basın. Ekonomi, kültür, spor ve sağlık alanlarında şehrimize gelen ve gelecek hizmetlerin bilgilerinin Doğubayazıt halkına aktarılmasında en etkili iletişim aracıdır.
İnsanlarımızın her türlü menfaati ve sorunlarını dile getiren en önemli güçlerden biridir. Devletle insan arasındaki köprüdür. Konuşamayan ve derdini anlatamayan mazlum insanların sesidir.
Bu gerçekleri sizlere aktaran bu yerel basın nasıl yaşıyor?.
Bu haberleri sizlere nasıl ulaştırıyor? derseniz o kadar da kolay olmuyor.
Bu meşakkatli ve kutsal görevi, bu haberleri sizlere aktaranları dinleyin ve haberdar olun istedim.
Kâr amacı olmayan yerel basın, sadece karın doyurma ve istihdam amaçlı yaşıyor.. Yerel basının ayakta kalabilmesi, Hükümetlerin iki dudağı arasında. Sadece devletten aldığı ihale ilanları ile ayakta duran yerel basın, bu ilanların da çok azalması sebebi ile yaşam alanını daha da kaybetmeye başladı.
Fakat günümüzün Anadolu basını son ekonomik kararlardan bariz bir şekilde etkilenen kuruluşların başında gelmektedir.
Kağıt ve diğer masrafları karşılayamaz duruma gelindi. Bunlara bir de çağımızın matbaa teknolojisi eklenince iyice zor durumda kaldı.
Anadolu basınının tek geçim kaynağı olan resmi ilanlar, ekonomik kriz yüzünden büyük sekteye uğramıştır. Halbuki, bu ilanlar yerel gazetelere verilebilse, Anadolu´nun sesi olan bu meslekte sıkıntı yaşamayacaktır. Yerel yönetimlerden de basın kuruluşlarına sahip çıkılmalıdır.
