Bu soru'nun cevabı, toplumsal bilgi birikimi ve takva derecesi ile alakalıdır. Bir insan'ın kendindeki yemek ihtiyacını ikinci plana atması için, o insan'ın baya bir akıl ve ruh alemi ile iç içe olması gerekir.

Kısa zaman önce bizzat kendim de, yemeklerin taziye sahiplerine "zorluk veriyor ve taziye atmosferine uymuyor" diye taziye yemeklerini onaylamıyordum. Son dönemde biraz daha derince analiz ettiğimde, fikrimde gevşeme oldu.

Her değişim adımı, hasıl olan bir ihtiyaçtan doğmadır. Yemeğin kalkma işi henüz bir ihtiyaç olmuş ve bu ihtiyaç hasıl olmuş değildir. Şu anki kültür ve takva düzeyi, yemeği yedirme ihtiyacındadır.

Bedavadan yemek yeme beklentisi ise, başkası hakkında hasımane düşünmeyi bir kenara bıraktırıp usluca bir duruş vaziyetini temin etmektedir. Derin bir analizle bunu gözlemlemek mümkündür. Ortalıkta suriyeli ve benzer kişilerinde özellikle taziyelerde yemekle buluştukları gözlemlenmektedir. Bu da sosyal sağlık açısından bir çeşit faydadır.

YEMEĞİN MALİYET YÜKÜ YARDIMLAŞMA İLE GİDERİLİYOR. Bu yardımlaşma ayriyeten insansı bir kültürün gelişimi demektir. Düğünlerde oluşan para atma kuyruğu kadar olmazsada, bazen yapılan harcamadan daha fazla da para gelebiliyor.

Taziye harcamaları, yemekten içeceklere ve tabak kaşıklara kadar ekonomik bir çarkın dönüşünede hizmet etmektedir.

Mevlit dinletiside, final olarak ölünün kendisini anmak üzere gelenlere bir armağanı gibi herkesi susturup düşünsel boyut'tabuluşmalarnı sağlar.

Bir fidan, rüzgar ve dış etkenlere karşı kuvvetleninceye kadar etrafına çakılan kazıklar yardımı ile desteklenir. Taziye yemekleride, bir gün buna ihtiyaç duymayacak kadar akıl ve serafetimizle takvalı duruşa ulaşana kadar bize ilerlemek için bir araç olarak destek olmaktadır.

MİDEYİ DEĞİLDE, AKIL VE RUH'U ÖN PLANDA TUTANLAR, SORUNSAL OLMADIKLARI GİBİ BAŞKA SORUNLARIN ÇÖZÜMÜNDE DE DOĞAL BİR ETKİ VE YETKİ ROLÜ İÇİNDELER. Taziye yemekleri, şimdilik çekim etkisiyle ders görmek üzere öğrencileri sınıfa çağran bir zil sesi hükmündedir. Taziye sınıfına girenler içinde akıl ve ruh'tan uzak olanlar da o esnada takva'nın gerektirdiği hal ve hareketlere uymakla, bir çeşit saygılılık dersi görmektedirler.

YENİ TAZİYE MODELİ HAALEN ÇOK YENİDİR. ŞİMDİLİK BAŞ ROL'DE YEMEK OLAN OLAYI, TAZİYEYİ ZİYARET İŞİ TAM OLARAK KÜLTÜRLEŞTİĞİNDE YEMEK İŞİ İKİCİNCİ PLANA GEÇECEKTİR.

 Şehir medeniyeti edinmek için öncelikle şehire gelmek gerekiyor. Geldikten sonra belli bir süre acemilik dönemi yaşanacaktır.

Psikolojik yapımız, yeni tip taziye ve taziyenin asıl maksadıyla alakalı olarak acemi dönemini yaşamaktadır. TAZİYE'NİN nefsani menfaat gözetiminden uzak bir şekilde daha İNSANİ ANLAM VE ÖNEM BOYUTUNU, bir zaruret olarak kendimizde his etmeye doğru bir gidişat vardır. Bu gidişat'a giden yolda ayakları yürütmede yemeğin etki ve katkısı vardır. Bu etki ve katkının zamanla pastaya oradanda sadece çay ve hurmaya geçiş şekli daha uygun olur.

Ani şekilde değişime gitmek, henüz hazır olamayan alışmışlıklar üzerinde negatif bir etkiye sebep olur. Bu negatif etki de, gitmemeye çeşitli bahane ve mazeretler ürettirip yeni nesillerin bu insanlaştırıcı sosyal aktiviteden uzak kalmasına sebep olabilir.

BİRBİRİNE DOLANAN SORUNLAR YUMAĞI, SABIRLI, İNCE VE DETAYLI BAKIŞLARLA ÇÖZÜLÜR. BİR İLÇE'NİN TAZİYE DURUMUNDAN DÜNYA'NIN GENEL DURUMUNA KADAR BU ÇÖZÜM METODU HER ZAMAN YOL BULUCUDUR. Küçük sorunlara bu açıdan yaklaştığımızda, büyük sorunlarında aynı yaklaşımla çözümlerinin kolay olacağını görürüz.

Taziye yemeği, henüz İNSANİ BOYUTLU kültürel olgunluğa ermeden kalkarsa, taziyede bulunmak sadece yakın akrabaya özgüymüş şeklinde bir hal'e dönüşür. Bu hal, negatif boyutlu aşiretçiliği besler ve oradandadünya'yı kaotik atmosferde tutan ırkçılığı beslemiş olur. Negatif boyut, kendine yakın olanı, HAK ın ve haklının önünde tutmaktır.

Yardımlaşma işi, akrabalıktan öte insani vicdana da taşınmalıdır. Böyle bir vicdan'ın gelişimine nasıl katkı sunmamız gerektiğini iyice düşünmeliyiz.

YAPACAĞIMIZ HER UYGULAMA NE ŞEKİLDE OLURSA, DÜNYA'NIN DA O ŞEKİL'E YÖNELİK DEĞİŞİMESİNE VERECEĞİMİZ BİR KATKI OLACAĞINI UNUTMAMAMIZ GEREKİR.