1- Kendinin fukarası, bilginin ukalası olanlar.
Kendinin cahili, bilgisinin papağanı bunlar.
Genelde eğitim görmüş cahillerdir.
Öğretilen cehalete tapanlar.
Sistemden beslenen ve sistemi yaşatan burjuvalaşan elit kesim bunlar.
2- Kendinin fukarası, bilgisizliğin ukalası olanlar.
Bu tipler kendinin de bilginin de cahili.
Sisteme köle edilen, aidiyatlarına gömülen burjuvaya çalışan tüketen kalabalık kesim olanlardır.
Toplumun hem ezilen hem ezildiğini farketmeyen ama halinden memnun gururlu ve güdüsel kalan kesimimiz..
Halk cahil diye elit burjuvanın tepeden baktığı yığınlarımız.
3- Kendinin zengini, bilginin tevazusunda olanlar.
Farkındalık edinebilen, bilgisi ile bilge olabilenler bunlar.
Kendinin ve yaşadığı toplumun farkında olarak,
kültürünü aşarak insan kimliği kazananlar.
Bu tip insan azlığımızdır faşizmle mücadelede sıkıntımız.
Davranışlar, inançlardan ve ideolojilerden daha etkilidir yaşamda.
Kişi kendini yontmaz, kendini yenmez, gönül gözünü açmaz ise kişilik edinmesi kendi iradesi ile bakması zordur.
Kendini aşamamış, tevazu edinememiş, içsel bir devrim geçirmemiş,
kibrini yenememiş birinin, ideolojisi ve bir dini olsa ne, olmasa ne?
Bilmediği şey insan olmak. Yani kendi.
Temel insan olacak, insan karakterinde..
Kişiliksiz insan, ilkesizdir.
İnsan, insan olamayınca, teori ve inanç pratikte (davranış) error verir..
Nesrin Arıkan.