Doğubayazıt´ın gelenek göreneklerinden biri hiş kuşkusuz, taziye ziyaretleri bu gelenek ve gelenekten öte görevimiz olduğunu da pek ala biliyoruz.

AMA

AMALAR VAR?

İlçede taziye evleri ve taziye gününün asgariye düşürülmesi iyi değil mükemmel olmuş. 

En azından taziye sahibi hem az yoruluyor hem de toplu bir yerde bilinen bir adreste taziyesini yapıyor. 

Bu görünüşte çok güzel gözükse de perde arkası pek öyle değil, zira taziye yemekleri ve ikramları taziye sahibini bazen yüklü bir borç altına koyabiliyor. 

Yani cenaze sahibi acı içinde iken bir de misafirlerin yemeği ikramı ile ilgilenmek zorunda kalıyor. 

Bu da bütçeleri bazen fazlasıyla zorluyor 

Oysa böyle bir gelenek yok, dini anlamda da sıkıntılı bir durum. 

Birincisi taziye sahibi yemek yapmaz, varsa komşu, eş-dost, akraba bu görevi yerine getirir. 

Eskiyi bir hatırlayalım; taziyeye gelen topluluk ya bir çuval şeker, ya bir çuval un, bulgur, yağ, çay, et getirir taziye sahibine destek verirdi, taziye sahibinin elini cebine atması doğru bulunmazdı.

Hatta bazıları nakit para yardımında bulunurdu. 

Evet taziye süresi uzundu, çünkü ulaşım şimdiki gibi değildi, uzaktan köyden gelenler de beklenirdi mecburen taziye süresi 3 gün bazen de 5-6 bulurdu.

Şimdi her şey değişti ama taziye yükü taziye sahibine yüklendi. 

Özelikle yemek konusu çok büyük bir yük haline geldi. 

Geçen bir taziyede kulak misafiri oldum. 

Adam maddi sıkıntı içinde, maddi gücü yok, kavurma pilav yapmamış. 

Konuşuyorlar dedikodu yapıyorlardı sanki adam yemek vermeye mecbur gibi.

Yok öyle bir şey...

Hangi devirdeyiz, eskiden tamam lokanta falan yoktu ama şimdi her yer yemekhane git dışarıda ya da evde yemeğini ye gel kardeşim...

Yemek için mi taziye yerine geliyorsun asıl görevin ne?

Unutuyoruz, umursamıyoruz belki ölen babanın küçük evlatları var, yetim malı yiyiyoruz ama haberimiz olmuyor.

Yapacağımız hayr-ı ve hasanatı lehimize günaha çevirip duruyoruz.

Artık bu yemek faslını gündemden kaldırmamızın vaktidir.  

Bu ağır yükü taziye evlerinden bir an önce kaldırmalıyız. 

Bu gelenek taziye sahibine külfet ve acı vermektedir. 

Artık taziye sahibi vefat eden yakını için yasını tutmalı, maddi gideri düşünmemeli?

Sevgili Okuyuclar? 

Olanı var olmayanı var, taziyede hiç bir ikram tartışılmamalı- eleştirilmemeli tek gaye taziye sahibini normalleştirmek, acısını dindirmek ve sabır diletmek olmalıdır.  

Misafirlerini iyi ağırlayan acısını düşünen kişinin acısı ikiye katlanabilir hata ömür boyu unutmaz o düşünce farklı sonuçlara bağlanabilir. 

Şimdi soruyorum 

Hangisi daha acı?... (AYTEKİN ALPTEKİN)