Gülten Aras Korkmaz´ın Kaleminden

Sen insanlar için her şeyi yaparsın ve unutursun onun yüzüne vurmamak yada bir gün ben öyle yaptım dememek için bir bakarsın o insan en küçük şeyi senin yüzüne vurur... Anlarsın ki seni düşünen yok herkesin işine geldiği kadarsın... 
Bir tehlike anında gemiden uzaklaşan fareler, geminin batmamasını bir türlü affedemezler. 
Ama unuttukları birsey var. onların gözünü kör eden menfaat, başkalarının gözünü açar. 
İnsanların seni en çok sevdiği zaman, Onların işine en cok yaradığın zamandır. 
Belkide..! O yüzden biz olamadık..!
BENİ ben yapan değerler..!
SİZİ siz yapmaya yetmedi... 
Saygının olmadığı yerde HAKARET,Sevginin olmadığı yerde NEFRET, Güvenin olmadığı yerde İHANET vardır..!!
GözIerde ihanet varsa, sözIerde sadakat aranmaz.
Sıkıntı yok efendiler.

Dert insana yol gösterir. 
Öfkenizi aklınızla yenemiyorsanız,kendinizi insandan saymayın.
?´Eleştiriyorsunuz, çünkü içinizdeki utançla yüzleşmekten korkuyorsunuz. Suçu başkalarına atmak, onları yargılamak daha kolayınıza geliyor.?´
Kendi eksiklerinize bakmadan, başkalarında mucize aramayın.
Gün gelecek herkes ektiğini biçecek.Hiç kimse yaşattığını yaşamadan ölmeyecek.Benim bu hayatta ki tek pişmanlığım yanlış kişiler için yaptığım doğrular.Ama sakın ha!
Küçümsemeyin kimseyi noktada küçüktür ama bitirir cümleyi. 
Hepimiz biraz yaralı olabiliriz. Çünkü biz dürüstlüğün af edilmediği bir dünyada yaşıyoruz...Kimin yarasına merhem olduysam,iyileştiği an beni bir kenara attı.Hakkımı size asla helal etmiyorum! 
Nefret ettiğin insanla iyi geçince çabasına siz medeniyet diyorsunuz,ben Sahtekarlık,yalakalık,riyakarlık diyorum .O yüzden anlaşamıyoruz.
Hakkımda kimin ne konuştuğu pek
te dert değil, sonuçta insan dediğin hazmedemediğini kusar.
BEN...
En çokta kendimden Özür dilerim. Ben bana çok yanlış yaptım.
Zaman herkes için farklı, boş bir sayfadır. Kimi pişmanlıklarını karalar, kimi tarih yazar, kimi boş bomboş bırakır o sayfayı ama herkes kendi el yazısını kullanır, başkalarının defterine yazdıkları hemen farkedilir. Emeğin ağırlığı sayfaların düzeninde saklıdır.
En önemliside sevginin, paylaşımın yerini gücün alması ve insan kendini bunla avutması..ve gücün tadını aldıkça onu kaybetmeme uğruna inandığı değerleri hiçe sayması...bir rus atasözü: insanı tanımak mı istiyorsun...o zaman ona güç ver demiş.Ama kimse elinde ki güce yetkiye güvenmesin,biz verdiğimiz gibi almasını da biliriz...
Doğrular kimin umrunda? Bir tane yanlış yap bak hemen nasıl farkediliyorsun.
İnsanların gözünde Kötü biri olmak istiyorsan onlara duymak istediklerini değil, gerçekleri söylemen yeterli.

İşte o zaman senden beteri olmaz...
Vefa, düşman bile olsa verdiği sözden dönmemektir. Vefalı insan, dost-düşman herkesin güven ve emniyet duyduğu kimsedir. Onun karakterinde yalancılık, döneklik ve kalleşliğin izine rastlanmaz. En zor anlarda bile ahde vefa eder.
"Çünkü öyle bir mahkemeye çıkacağız ki hakimin kendisi şahit..."
Velhasıl-kelam...
Herkes rahatına baksın, doğru duvar yıkılmaz.
Herkes rahatına baksın çünkü ben doğru bildiğim yoldan asla dönmeyeceğim 
Dünya malı için hiç kimseye boyun eğmeyen, helalinden kazanan ,onuruyla yaşayan ve harama bulaşmayan tüm insanlara selam olsun...
Gözlerimden tutunda ciğerime kadar kırgınım!
Çok şükür ki; Dostlarımın hepsine yetecek kadar iyi niyetim, haddini aşanları susturacak kadar da cesaretim var!
Saygısızlığın dibine vururken unuttuğunuz bir şey vardı.Dalımı kıranın ağacını kökten sökmesini iyi bilirim!!!