ÖZGÜRLÜK DE BÖYLE AKMALI İŞTE

Hülya Köksal Kara

Ülkesizdir yıldızlar

Nehirler gibi sınır tanımaz

Akar istediği yöne istediği topraklarda

Özgürlük de akmalı böyle işte

Viranede baykuşlar öter

Ölümle barış yapılır mı

Gözlerinde sonbahar hüznü bahar ortasında

Bitimsiz geceler boyunca uykuları delik deşik

Yaşam her an namlunun ağzında

Kirpiklerinden düşer acının zehri

Sesi ağrılı

Omuzlarında şiddetin ağırlığı

Yüzü vurulmuş bir ülke

Ağzında çiğnenmiş bir gökyüzü

Anılarına gömüyor yaşananları

Ülkesizdir yıldızlar

Nehirler gibi sınır tanımaz

 Akar istediği yöne istediği topraklarda

Özgürlük de akmalı böyle işte

Hülya Köksal Kara

TURNALARA TÜRKÜ YAKAN KADIN

Hülya Köksal Kara

Bulutların karakterine bürünen

Turnalara türküler yakan

Her mevsim bahar kokan kadın

Yaşadıklarının ve yaşayamadıklarının bileşkesini

Zamanın süzgecinden geçirerek

Kırılgan bedeninde dünyanın yükü

Yıkılmaz umudunun burçlarına düşlerini dikti

Uzun inciten yalnızlıklar boyunca

Karanlığına yıldızlar biçti

Dolgun bir gülümsemeyle günü karşıladı her sabah

Ömrünün içinde ve dışında uzun yolculuklara çıktı

Kolay basit sözcüklerle kekeme konuşan ve

Her şeyi bilen her şeyi kolayca unutan kalabalıklara inat

Yeni sözcüklerle yeni tümceler kurdu zamanı aşan

Sesinin rengi gökyüzü tonu deniz

İmgelerinin engininde buğulu bir sabahta

Aşkı ayrılıkla yıkayarak Kızıl bir ata binerek güneşin ülkesine gitti

Hülya Köksal Kara