Bir cümlelik sözlerim vardı benim...
Dönüşsüz, ayrımsız, tek gidişlik, yolum vardı...
Kuş uçuşu, görmeyen, tek kanatlı pencerem vardı...
Gönül vermişliğim vardı, alanı olmasa da?
Kendi kendime gülmüşlüğüm vardı, ağlanası hallerime.
Ağlamalarımı saklamışlığımda kendimden...
Yâr´ın dizlerinde değil...
Kendi dizelerimde, yorgunluk atmışlığım vardı?
Her kurala uymuşluğumdandı, uyuşukluğum...
Bu nedenle ellerim cepte dolaşmışlığım vardı...
İşe yaramayan bir kadın gibi...
Bir de adam vardı...
Elimi kalbime götürmeme, engel olan...
Dokunsam...
Rahatsız olurdu, gönlümde yer etmişliğinden...
O nedenle çekmiştim ellerimi...
Sinemden...
Giderayak seslenişlerim...
Kılıksız bir sevgilinin...
Kâle alınmayan serzenişiydi...
Uykularda seviştiği adama...
Arkasından bakakalmak gibi...
Birşeydi bu...
Yanından salınarak giderken...
Ve...
Bir duvardan, diğer duvara...
Çarparak gidişti benimkisi...
Sevda sar_hoşluğunda...
Saramadığım yâr ve yaraları...
Duvarlara çarparak nakşediyordum...
Sevgiye layık bulunmayan kisveme...fzylt
Faziylet Sönmez
