Kısıtlı zamanlara sığdırılmaya çalışılan, meşakatli iştir, çiftçinin harman zamanı.

Bir o kadar da mevsimden umut beklemektir bu coğrafyanın insanın yazgısı, şayet tarım işi ise geçim kaynağı.

Yaz ayları, batıda tatil, gezme planı, doğuda ekmek ve emek kavgasıdır.

Kavurucu sıcağın altında tırpan sallamak, yağmura yağışa, emeğini ziyan ettirmemek için, güneşin doğuşu ile batışı arasında uykulu gözler ve yorgun bedenlerle koşuşturmacadır çiftçinin seceresi.

Ardı sıra patos işlemi başlar, sapı samandan, buğdayı arpadan ayırmak, tozla terin yakıcı eziyetine sabretmek hayli zahmetlidir.

Zorunlu bir evredir, nihayete yaklaşmak için katlanılan onca sıkıntı.

Olay bununla bitmez, başlangıçtır aslında diğer evreler için. Ahırında hayvanı olan üretici, onların kışlık besi ihtiyacını karşılamak için ağıllarını doldurmak zorundadır elbette ki.

Çoluk çoğunun bir kış boyu yiyeceği ununu da ambarına istiflemek herşeyden önemlidir tabi ki.

Hasat ürününün pay edilmesi vardır birde. Zira gelir kapısıdır tarlası çayırı çiftçinin. İhtiyaç fazlasının satılarak paraya dönüştürülmesi ise diğer zaruriyetler için gereklidir.

Hasat zamanı sınırlı günlere, sınırsız iş sığdırmak telaşı ile göz açıp, kapayıncaya kadar biter.

Ve kaygı vardır, uykularını bölen hak etmediği haklı bir huzursuzluk  barındırır  yüreğinde, onca yorgunluğun içinde.  Emeğinin ederinin, istediği şartlarda değerini bulamaması da  ihtimal dahilindedir.

Bu zorluğu yaşayan çiftçinin ahvalini ancak aynı uğraşla geçimini idame ettiren diğer çiftçi anlar, dolayısıyla imece usulü bir gelenektir doğuda. Olmazsa olmaz yardımlaşma köylerimizde kaybolmamış hayat paylaşımıdır yıllardır süre gelen.

Bu bir avuç mutluluk bölüşülür uzun kış gecelerinde.

İşte bu sebepten, çiftçiye  ve emeğine saygı, sofrandaki ekmek kadar kadar aziz, inandığın değerler kadar kutsal olmalı.

Zira senin her lokmanda o yılların yorgunu ellerin, güneş kavruğu yüzlerin ve alnından damlayan terin helal zahmeti var.

Çiftçimize, onun ülkemize sağladığı değeri biçilmez faydasına, yerli üretime sahip çıkmak boynumuzun borcu insanlığımızın ölçütüdür.