Ağrı cenahında saysan parmağının sayısını geçmeyecek kadar az yerel gazeteler mevcuttur.

Ortak amacımız ise doğruları, tarafsız ve dürüstlük ilkesine bağlı kalarak, kaynağından alıp, bölgemiz insanına ulaştırmaktır.

Hepsinden önemlisi ise, insanlarımızın ulaşamadığı mercilere ulaşıp, onların sesi, sözü olmak, ihtiyaç ve taleplerinden yetkilileri haberdar etmektir.

Hal böyle olunca elbette ki vazifemizin hakkını vermek, insani ve ahlaki açıdan özümüzle bağdaşmak zorundadır.

Bizim mesleğimiz, tutarsızlığı, kişisel egoları ve bilgisizliği affetmek gibi bir lükse sahip değildir ve olmamalıdır da.

Sözün özü hiç istisnasız, gazetecilik, gazetecinin komplekslerinden arınmış bir haber kaynağı olmalısı ile ifa edilir.

Aynı mesleği icra eden insanlar şayet yeterli bilgi ve donanıma sahipse, işinin inceliklerini çok iyi bilir ve her şeyden haberdar olur zira araştırır okur ve yanlışı doğrudan ayırt etmesini kendisine vazife addeder.

Tabiri caizse, Allah hiç kimseyi yanlışı savunacak kadar yanılgıya düşürmesin.

Gözlemlerim odur ki, düşmanımın düşmanı benim dostumdur yanlışına, düşen bazı meslektaşlarımın en büyük yanılgısı, haset ettiği için eğer düşmanlık yapıyor ise insan, karakterinde ve mayasında olan bozukluk karşı taraf ile sınırlı kalmaz. Hastalıklı zihniyeti, çıkarı bitince gün gelir sanada sirayet eder ve zarar verir.

İnsanlığı ile çelişkiye düşen kişinin adamlığı şüphe uyandırır. Akabinde yaptığı haberin dürüstlüğü de tartışılır.

Sonunu bildiğin filmi izlemek misali biraz komik epeyce mesleğimiz adına utandırıcı bir durum gibi.

Ne dersiniz?...