Emel Kaymak´ın Kaleminden
Uzaktan bakınca pembe pamuk helva gibi görünüyormuş hayatım..
maziden laf açılınca söyledi,sözüm ona eski dost..
Bir bilse Gülhane parkında fil yutmuştu onu..
Nasıl anlatılır bilmem ki başkası uğruna yaşadığın tükenmişlikler?
ille iddiamızı ispat yükümlülüğümüz mü var?
Aciz vesikamı talep ediyorum memur bey!
Ayrıca geriye kalan hayatımın dörtte birine"Haczedilemez ipotek konulamaz" şerhi düşülsündü..
zira bu,benim son geçimlik ve de son seçimlik hakkımdı.
Dili geçmiş zamanlarda, her maviye kuş resmi çizerdim.
Kara kara gözleri ile masum bakan,robası bal petekli,pembe elbiseli bir kız çocuğu vardı..
Yağmurdan sonra bile terketmezdi onu gök kuşağı..
Toz pembe pamukken,
o da çizmişti okulun ulu çınarına iki aşk çocuk kalbini..
sonra o kalbe, bir gün olgun ebruli bir sardunya çiçeği değdi.
en çok bu sardunyanın kırmızısı kanatmıştı kızın kalbini.
Film böyle başlamıştı..
Gün geldi mevsimler değişti
sardunyanın üstünden de yıllar geçti.
Bir gün elbisesinin kirlendiğini gördü kız.
Rafineri bacasından tüten kara kalpli adamların ve
ihtiras dolu kadınların yağlı karası bulaşmıştı pembesine.
küçücük elleri ile günlerce,aylarca elbisesini temizledi.
oysa o güne kadar kötülük nedir bilmemişti.
Sonra ne mi oldu?
Kilometresini sayamadığı koskoca mavinin ortasında hasretten ibaret kaldı.
olmadık gecelerde,
olmayan çocuklarının üstünü örtmeye kalktı uyku sersemiyle.
uyandığında gözlerinden süzülen yaş pembe değildi...
Eksi otuz derecede ısınmak için hep pembe ve maviyi aradı durdu.
hatta bir gün rüyasında kendini kuş olmuş uçuyor gördü Akdeniz´in üzerinde..
Gün ışığına çıkmayı bekleyen ne çok konuşmamışlıklarım varmış meğer!
söz gelimi okyanusun ihtiyacı olur mu martı çığlığına veya balık kıpırtısına?
Oluyormuş işte..
En iyisi konu, burada kapansındı..
Batık geminin kasasında saklı kalsındı söyleyeceklerim..
Gün olur süzülen bir ışıkla kilit kırılır belki.
Su yüzüne vurur söylemeye cesaret edemediklerim.
Başkalarını mutlu etmek için yaptığım yolculuk da
buraya kadar olsun du..
Şoför bey müsait bir yerde dururmusunuz lütfen?
Pembe durakta inecek var..
Diğer yolcular hepiniz pembe kalınız...
Emel Kaymak
