Gülten Aras Korkmaz´ın Kaleminden

Herkes yaraları kadar yaşıyor hayatta. Kimi az, kimi fazla. Kimini sıyırıp geçiyor, kimini de en derinden.

Kimi yarasını bir başkasını yaralayarak, kimi de içten içe kendi kendini yaralayarak iyileştirmeye çalışıyor ve tam kabuk bağlıyor derken, bir bakıyoruz yine bir başkası söküp atmış kabuğunu yaralarımızın umursamayan yüzlerle geçirilen boş zamanlar.

Yaralarınız bir başkasının yaralarını kanatarak kapanmaz.O kuş beyninizle idrak edemediğiniz gerçek bu!
Belkide..! O yüzden biz olamadık..! 
Soy sadece bir insanın malına sahip olarak devam ettirilmez soy o insanının adına yakışır bir evlat olarak devam ettirilir. Ona küfür edecek çocuklar yetiştireceksiniz kendiniz küfür edeceksiniz edeceksiniz,yıllarca etinden sütünden faydalandığınız onun emaneti evladını başında sözde büyük ama büyüklükle alakası olmayanlar olduğu için girdiği bir hatadan dolayı rol icabı zaten uğursuz istemiyorum dediğiniz ama onun için tüm değerleri yerle bir ettiğiniz dünya malı için sahipsiz ortada bırakıp şamar oğlanına çevireceksiniz, pisliklerinizin üstüne yatmak için yapmadığı konuşmadığı birşeyi böyle demişti diye utanmadan ölmüş insana iftira atacaksınız sonrada soyunu biz devam ettireceğiz diye kendinizi adam yerine koyacaksınız öylemi?Kaliteli insanlar...!!!

Eğer bir insanın soyunu böyle devam ettirecekseniz ben bu soyu sonsuza kadar red ediyorum...Çekilin önümden o büyük değerin ardından yürüyemediğiniz yollarımı kirletmeyin bari...
Canımı yakan acılar...Sesimi kısan anılarım var..!Dalları kırılmış hayaller...
Birde...!
Hiç geçmeyen acılarım var.!!!

Sevginin ve saygının insan hayatında ki en büyük değer olduğunu bilseydiniz eğer 
başkalarına acı vermezdiniz...

Özü sözü bir olmayan vefadan uzak iyi niyete ihanet eden herkesten nefret ediyorum...
Keşke elimde olsa da hafizamd bana acı veren ne varsa hepsini çekip alsam keşke...
Ben, değer bilmeyen herkese döndüm sırtımı...İyi olun, sağ olun, mutlu olun veee vicdanen hep rahatsız olun!!!
Ama benden çok hemde çok uzak olun.. 
ÇÜNKÜ...
Siz inceldigi yerden kopmasını bile beklemediniz ipi kestiniz ipi!!!
Giden gelir mi bilmem ama gelirse ben o eski ben olmam artık onu biliyorum..İçimde fırtınalar kopuyor bazen, sinirleniyorum. Olanlara, yaşananlara, yaşanmayanlara kızıyorum umutsuzluğa kapılıyorum, asla geçmeyecek ve ben hep geçmişte asılı kalacağım diyorum.
Sonra?Sonra usulca fısıldıyor zaman: ?Bana bırak?? 
Sevilmedim diye üzülmedim hiç. Beni en çok sevdiklerim üzdü. Sevmediler diye değil,sevilmenin değerini bilmediler diye.
Gerçekleri yüzünüze haykırırken senaryo yazıyorsun dediniz. Ortada sizin gibi iki yüzlü senaristler varken senaryo ne haddime ben sadece bu konuda asla size yetişemem merak etmeyin. Dürüstlüğüm bana yeterde artar bile çok şükür . Keşke bende ki o yüreğin bir gramı da sizde olsaydı keşke ...
Ben kimleri uğurlamadım ki gönülden sizlerimi uğurlayamayacağım...
Hakkımı yiyebilirsiniz ama dikkat edin sindirmesi zor olur.

Kul hakkıdır acı olur, keder olur,bela olur yapışır canınıza...Siz kendi kendinize yazın çizin oynayın ben finali beklerim.
Beni yarı yolda bıraktığını sanıp, yolu koşarken nefes nefese kalanlar sözüm size, yolun sonunda sizi bekliyorum!!!