Gülten Aras Korkmaz´ın Kaleminden
Biliyorum dürüstlük avuçta tutulan kor.
Avuçta kor olsa da bu dünyada dürüst kalmak çok mu zor?....
Adamlığın iktidar olamadığı yürekte döneklik ihtilal yapar!
Sevgi bir acıydı her halde kah kederle kah hüzünle kah mutlulukla hatırlanan...
Belki de sabırdı sevgi gelecek günler adına...
Deve kuşuna?uç?demişler.?Ben deveyim? demiş.?O zaman koş?demişler.?Ben kuşum?demiş. Herkes işine geldiği gibi.
Dinlemekten akıl, konuşmaktan pişmanlık doğacağını çok çabuk unuttunuz. Kemiği olmayan dilinizle büyük bir ateş yaktınız. Şimdi kimse kolayca söndüremez bu ateşi... Artık susun ve vicdanınızla hesaplaşın lütfen?
Dağ, taş, fırtına, yağmur, dert, düşünce, acı, keder sizlerden korkmuyorum ben!. Kötü, haset, kıskanç, kindar, cahil ben sizlerden de korkmuyorum!..
Allah ve vicdanımdan başka,ben hiç bir şeyden korkmuyorum.
Hayatı beyaz kağıdın üzerinde bir kara kalem gibi yazarsın kötü oldu mu silmek istersin ama istesende silemezsin, çünkü bir kere kalemin karası bulaşmıştır.Bütün yaralar iyileşir ama izi hep kalır cümlelerin...
Susup kendimize sakladığımız,unutup kendimizden bile sakladıklarımızı sen bilirsin Ya Rabbim!
Daha ne kadar derin yaralara ev sahipliği yapacak kalbim bilemiyorum...
Allahım!!!.........
Vardır bunda da bir hayır teslimiyetini seviyorum..Acım mı?geçer gider.Kimbilir belki yerine ne güzellikler verir sonradan Yaradan .!gönlünüzü,yüreğinizi ısıtan güzel insanların gönlünü yüreğini soğutmayın...
ÇÜNKÜ!!!
Gönül tellerinin akordu bozulursa, duygularını kemiren bir kurt olursa bu yaralar...İşte o zaman belki Eyyub´ün sabrı bile yetersiz olacaktır insana....
