Gülten Aras Korkmaz´ın Kaleminden
Kardeşlik örneği yürekli kardeşlerim. Nezir Çelik ve Fırat Beyazıt Çelik
Öncelikle acınızı yürekten paylaşıyor size bol sabır diliyorum...
İnsan annesinin, babasının, sevdiklerinin ölümünü nasıl unutur?
İçinde kopan fırtınalar nasıl diner?
Hayattayken el üstünde tuttuğun, kılına bile zarar gelse dünyaları ayağa kaldıracağın, saatlerce bakmaya doyamayacağın yüzleri toprak altına bırakmak tan daha büyük bir acı yoktur bu dünyada.
Ama gerçek olan tek şey var ki oda ister saray olsun ister gecekondu,
Her evin çatısına bağdaş kurmuş sesiz bir çığlıktır ölüm...
Ölüm zor bir durum tabi ki ama inanç insanı bu durum karşısında güçlü kılar.Ölümün fani olan dünyadan, ebedi olan ahiret hayatına göç etmek olduğunu düşünenler için ölümü kabullenmek daha kolaydır.
Nereden bakarsanız bakın, ölüm zor acı?
Geride kalanların üzerinde derin iz bırakan bir şey?
Adına ne derseniz deyin bilinmeyene uçup gidiyor?
Geriyi düşünmeden?
Geride nasıl acılar bıraktığını bilmeden?
Kendisi bir kere ölüp giderken, geride bıraktığı insanların her gün öleceklerini, hayatını kendine zindan edeceklerini düşünemeden?
Hep geride kalanlara sabır ve metanet diliyoruz?
Üstelik bu sözün hiç de işe yaramayacağını bile bile bunu söylüyoruz?
Ne söylersek söyleyelim boş?
Hiçbir şey teselli edemeyecektir sizi can kardeşlerim. Sözün bittiği yerdir,ölümün soğuk yüzü?
Yine de? Allah sabırlar versin? demekten başka elden bir şey gelmiyor?
Geride kalanlara sabır ve metanet dilemekten başka?
Çok sevdiklerini kaybetmiş bir insan olarak çok iyi biliyorum ki? Herkesin o ?geçecek? dediği acılar geçmiyor. Arada sırada azalıyormuş gibi geliyor. Unuttuğun bile bir anlık dahi olsa oluyor. Ama acılar geçmiyor ve sen o acıyla yaşamaya alışıyorsun.
Geçmiyor ama alışıyorsun bu acıyla yaşamaya.
Ölüm acısı unutulmaz sadece zaman hafifletir...
Hakkın rahmetine kavuşan kardeşimin mekanı cennet olsun inşallah. Kederli aileye başsağlığı ve sabırlar diliyorum.
MEKÂNIN CENNET OLSUN ASIM KARDEŞİM...