Ağrı, yıllardır içinde bulunduğu derin ekonomik ve sosyal çelişkilerle tanınan, maalesef gelişim konusunda oldukça geri kalmış bir şehir olarak öne çıkıyor. İleriye doğru atılacak her adım, neredeyse bir kaplumbağanın hareketi kadar yavaş ve dikkatli.

 Ancak, bu yavaşlık, sadece altyapı ya da ekonomik büyüme ile sınırlı kalmıyor; sosyal hizmetlerin, sağlık ve eğitim sistemlerinin de bu yavaşlığın etkisi altında olduğu bir gerçek. Şehre baktığınızda, karşınıza çıkan manzara her açıdan bir çelişkiyle dolu.

Ağrı, aynı zamanda Türkiye’nin en pahalı doğalgazını kullanan ve en yüksek konut fiyatlarına sahip şehirlerinden biri olarak biliniyor. Bu durum, halkın yaşam kalitesini önemli ölçüde etkiliyor. Özellikle kış aylarında, soğuk hava koşulları ve yüksek enerji maliyetleri bir araya geldiğinde, bu çelişkilerin etkisi daha da hissediliyor.

Bir yanda yüksek ev fiyatları, diğer yanda yaşamı sürdürebilmek için artan doğalgaz faturaları, halkı bıkkınlığa ve çaresizliğe sürüklüyor. İnsanlar, bazen ısınmak için bile yeterli kaynağa sahip olamayacak kadar zor durumdayken, şehirdeki inşaat sektörünün büyümesi ve konut fiyatlarındaki artış, bu çelişkilerin somut örneklerinden sadece biri.

 Hava o kadar soğuk ki, bazen dışarı çıkmaya üşeniyoruz. Gözlemlerime göre, insanlar kışın soğuklarından ve yüksek doğalgaz faturalarından dolayı evlerinde daha fazla vakit geçiriyor. Yakıt fiyatlarının giderek yükselmesiyle birlikte, bu soğuk havada dışarı çıkmak bile bir lüks haline geliyor. Şehirdeki halk, gıda, barınma ve ulaşım gibi temel ihtiyaçlarını karşılarken, bir yandan da enerji ve ısınma masraflarıyla mücadele ediyor.

 Ağrı’nın toplumsal dönüşüm noktasında ciddi bir gerilik yaşadığı bir başka önemli nokta. Türkiye’nin diğer şehirlerinde olduğu gibi, Ağrı’da da büyük bir demografik değişim yaşanıyor. Ancak, bu değişim yerini pozitif bir dönüşüme bırakmak yerine, şehri adeta bir çıkmaz sokağa sokuyor. Eğitimde ve sağlıkta büyük eksiklikler var. Şehre yapılan yatırımlar, yetersiz ve dağınık. Her gelen yönetim, kısıtlı imkanlarla şehirde birkaç yüz metre yol yapmaya, birkaç okulu tadilat yapmaya çalışıyor. Ama bu, şehri gerçek anlamda dönüştürmeye yetmiyor. Her yeni gelen yönetim, ne yazık ki kaçan fırsatları telafi etmek yerine, sadece günü kurtarmaya çalışıyor.

 Eğitimde, çocukların geleceği adına yapabileceğimiz pek bir şey yok gibi görünüyor. Okullar, modern eğitim yöntemlerinden yoksun, sınıflar kalabalık ve öğretmen sayısı yetersiz. Eğitimde fırsat eşitsizliği, her geçen gün daha da büyüyor. Eğitimdeki bu gerilik, şehre gelen gençlerin çoğunun başka şehirlere göç etmesine neden oluyor. Bu durum, gençlerin şehri terk etmesine ve bölgedeki beyin göçünün artmasına yol açıyor. Sonuç olarak, şehirde eğitimli iş gücü sayısı giderek azalıyor ve bu da ekonominin daralmasına neden oluyor.

 Sağlık sektöründe de benzer bir tabloyla karşılaşıyoruz. Hastaneler, yeterli personel ve altyapıya sahip değil. Gelen doktorlar kısa süre sonra başka illere tayin oluyor, çünkü burada çalışma koşulları oldukça zor. Hijyen, sağlık hizmeti kalitesi ve çalışanların motivasyonu gibi sorunlar, hastaların tedavi süreçlerini olumsuz yönde etkiliyor. Şehirdeki sağlık hizmetlerine duyulan güven oldukça düşük. Birçok kişi, tedavi için daha büyük şehirleri tercih ediyor. Bu da, Ağrı’nın sağlık sektöründeki geri kalmışlık düzeyini gözler önüne seriyor.

Altyapı problemleri, Ağrı’nın en önemli sorunlarından biri olarak karşımıza çıkıyor. Yollar, ulaşım ağları ve park sorunları, şehrin her köşesinde hissedilen problemler. Özellikle kış aylarında, kar ve buzlanma nedeniyle yollar daha da tehlikeli hale geliyor. Bu, şehirdeki trafik kazalarını artırıyor ve ulaşımda ciddi aksamalara neden oluyor. Yolların ve kaldırımların yetersizliği, halkın güvenliğini tehdit ediyor. Park yeri sorunu da başka bir büyük dert. Şehirde yeterli otopark alanı olmadığı için insanlar araçlarını park etmekte zorlanıyorlar. Bu sorun, hem şehrin estetik görüntüsünü bozuyor hem de araç sahiplerine büyük bir zahmet oluşturuyor.