Arkadaşlar arasında “Senin baban muhtar mı?” diyerek ayrıcalığın nereden geldiği sorulurdu. Muhtar çocuğu olmak bile hava atmaya yeterdi. İnanın şimdi mahallemizin muhtarı kim bilmem. Nerede durur ne iş yapar hiç bilmem.
Hiç işimiz düşmedi. Muhtarla tanışmaya vesile olacak bir işimiz olmadı. Ellerinde tek silahları vardı o da alındı. İkametgah ilmuhaberini artık kaymakamlıklar veriyor…
Çok yazdık. Çok eleştirdik. Devletin bu kadar yaptığı bilgisayar ve teknoloji yatırımı vatandaşa fayda vermeyecekse boşa gitmiştir dedik.
Adrese dayalı nüfus sayımı yapıldı.
Artık herkesin bir adresi olmak zorunda. Resmi kurumlar kendi bilgilerini bir birine versin. Sayfalarını kurumlar arası açsın. İnsanları kurumlar arasında ezilmesin. Bakan bey de bu konudan rahatsız oldu. ”Yalnız başına bir adaya gidilse de ikametgah ilmühaberi istenmez ya” diye eleştirmişti. Açıklamasının üzerinden nerede ise 2 yıl geçti. Yeni yeni ikametgah ilmuhaberi istenmiyor artık.
Ticaret sicil memurluklarına yapılacak müracaatlarda vergi levhası, tapu ve kira kontratı, nüfus cüzdanı, ikametgah ilmuhaberi gibi belgeler istenmeyecekmiş. Bunun yerine ilgilinin beyanı ve ilgili resmi kurumların internetinden alınacakmış bilgiler. İşte bu. Nüfus bilgileri (MERNİS)vergi bilgileri (VEDOP) sisteminden elektronik olarak alınacak.
Bir dönem çok önemli işler gördüler. Mahallede kim var kim yok onlardan sorulurdu. Genellikle emekli, sakallı yaşlı kişiler bu işlere talip olurdu. Hangi sokakta , hangi evde kimler oturur bilirlerdi. İkametgah ilmuhaberi önemli bir gelir kaynakları idi.
Herkese ihtiyaç olduğundan senede birkaç kez muhtarın önünden geçilirdi. Silah taşıma hakları da olunca seçim yarışları çok renkli geçerdi. Sanki milletvekili seçimi olacakmış gibi hazırlanır, konvoylar düzenlenir, kapı kapı oy istenirdi.
Bunları ben yaşadım. Rahmetli dedemin muhtarlık yarışında tüm bunları yaptık. Afişler, pankartlar, el ilanları, tanıtım broşürleri bastırdık. Dedemin resimlerini elektrik direklerine, duvarlara Araçların camları, yapıştırdık. Ne güzel günlerdi.
Ama inanın iki aday de seviyeyi korurdu. Otururlar, karşılıklı çay içerler, aynı cami çıkışında cemaate konuşurlardı.
Değişen ve gelişen düzen içinde muhtarlıklarda eskidi. Zamana yenik düştü. Bilgi çağında kara düzen kalktı. Her şey bilgisayar ortamında taşındı
Şehirlerde mahallenin adeta ‘patronu’ olan muhtarlara hükümetten kötü haber var. Artık çok fazla işlevi kalmadığından muhtarlık sistemine son verecek çalışma başladı.
Yapılan çalışmaya göre, belediye sınırları içinde kalan mahallelerde muhtarlık olmayacak. Muhtarların yaptığı nüfus, seçim ve ikametgâhla ilgili işleri kaymakamlık ve belediyeler yürütecek.
Buna karşın köy muhtarları ise yerini daha güçlendirilmiş şekilde koruyacak. Köy muhtarlarının yetkilerinin arttırılması, özlük haklarının da iyileştirilmesine kesin gözüyle bakılıyor. Köy muhtarlarının görev kapsamı ise daha geniş. Köy muhtarları, devlet ile köylü arasında köprü görevi üstleniyor.
Okuldan askerliğe ve evliliğe kadar bir dizi iş için muhtarlığın onayı gerekiyor. Köyde hala etkili işleri var. Hala havaları var. Mülki amirlikleri devam ediyor. Köylerimiz geliştikçe, entegrasyon oluştukça şehir muhtarlarının akıbeti onları da bir gün bulacaktır.