Doğubayazıt’ın sorunları yamalı bohça gibi. Bir başka ifade ile bohçanın tamamı yamalardan oluşmuş. Bir yama yapmaya gayret edilirken, bir başka yama yerinden düşüyor.
İşimiz gücümüz yama yapmak. Doğubayazıt yeni bir giysi giymenin hayaliyle kim bilir daha ne kadar bekleyecek.
Türkiye’de bırakınız ilçeleri pek çok vilayete göre bile daha ileri düzeyde olan bir ilçede yaşıyoruz.
Bunu ben söylemiyorum. Doğubayazıt’ı gören insanlar ifade ediyorlar. O insanlar başka bir şey daha ifade ediyorlar. “Doğubayazıt Halkı Yürüme Özürlüdür” diyorlar.
Gerçekten Doğubayazıt halkı yürüme özürlü müdür? Bu da nereden çıktı demeyin. Çünkü dışarıdan gelen misafirler ilk bakışta bu şekilde anlıyorlar. Çünkü bütün caddeler, sokaklar, meydanlar araba dolu.
Bırakınız cadde-sokakları; dükkanların önü, kaldırımlar hasıla her taraf arabadan geçilmiyor. Çünkü her kes arabası ile çarşıya geliyor. Bundan da anlaşılıyor ki hemşerilerimiz bir adım yürümekten aciz hale gelmişler. Otopark olsa bile yine de bu karmaşa düzelmiyor.
Çünkü birçok kişi park ücreti verip yine yürüyeceği için buna razı olmaz. Yürümek onlara zülüm gelir. Bir de araba ile prestij kazanmak isteyen bazı hemşerilerimiz de var ki, onlar da altlarındaki arabayı herkesin gözüne sokarcasına göstermek istiyorlar. Bu sebeple hemşerilerimiz kesinlikle araba saltanatından vazgeçmezler.
Bu umumi manzaradan Doğubayazıt’ın haline baktığımızda, caddeler sağlı sollu araba dolu. Müşteri yerine dükkanların önünde arabadan geçilmiyor.
Bunun adını siz koyun…
