Faziylet Sönmez´in Kaleminden
Kördüm ben...
Göğün atlası yerine...
Önce, kara bulutu gören...
Sağırdım...
Kuş cıvıltılarından evvel...
Hoyrat seslere kulak veren...
Bakıştan evvel, endama...
Özden önce, poza aldanan...
İnsandım güya...
Özde değil, sözde, adı olan...
Köz yerine, külde yanmaya çalışan...
Gül yerine, dikene takılan...
Sevda diye, önüne çıkana asılan...
Tamahı, dünyanın süsüne olan...
Açlığı, gözün açıklığına ...
Dili, boş boğazlığa...
Boğazı, harama...
Helali, haramilere...
Emanet edendim...
Bencil-eyndim...
Kim-i, kim-sesi...
Ben yerine, benlik olandım...
Yalnız kaldım...