KARARTMA ÖYLE DÜŞÜNCENİ?
Göğün mavisini deliyor uçaklar
Kirleniyor mavi
Gökdelenlerin kuşatmasında kuşlar da sürgün yurdundan
Söz kanatsız aşk közsüz
Yosun tutmuş kiremitler bir efkarı bağırıyor
Çocuklar düşsüz caddelerde oyunsuz
Balkonlarda güneşe boyun uzatmış çiçekler
Kadın ve adamların yorgun bedenlerinde azat olmayı bekleyen ölgün eylem
Acıların ve sevincin örgüsünden dokunan yaşam
Akar gider bakakalırız ardından
Karabasanlar gibi anılar kalmasın
Gökyüzü rengini yitirmesin
Karartma öyle düşünceni
Düşlerin kadar umutlusun
Eylemin kadar özgür
Yaşam cesurları ve direnenleri sever
Günebakanlar gibi güneşe ver kendini
Saçlarında deniz kokan rüzgarların kokusu
HÜLYA KÖKSAL
HER ŞEY DEĞİŞİR?
Baktıkça yenileniyor yüzün
Her anında yaşamın doludizgin
Kımıldanıyor usulca senli yüreğim
Sevinç yerleşiyor usulca senli dudağıma
Her istasyonda duruyorum sen yoksun
Ağlıyor içimdeki çocuk
Aşılmaz alışılmaz sensizlikten yorgunum
Ararken seni yırtılıyor sonsuzluk
Birdenbire silahlar patlıyor bir yerlerde
Çocukların gülüşleri parçalanıyor içimdeki çocuğun da
Kadınların ellerinde umarsız kederler büyüyor
Geçmişin gölgeleri uzuyor gelecek boyunca
Güneş hep doğuyor hep batıyor
Karanfil kokulu düşler düşlerde kalıyor
Umut yaralı durmadan kanıyor
Ve bir gün her şey değişir insan değişir
Yırtılır karanlık süzülür inceden inceye aydınlık
Güneş yine doğar yine batar
Sarsılır doğa evrilir insan devrilir düzen
Tutarım ellerinden ey özgürlük
HÜLYA KÖKSAL