Gülten Aras Korkmaz´ın Kaleminden
Bakmayın siz benim gülen yüzüme hatırı sayılır hüzünlerim var benim...
Mümkün olan tek zafer Kalbin intikama, nefrete,umutsuzluğa karşı kazandığı zaferdir!.
Yazarken çok da çabalamayacağım cümlelerimde bir düzen olsun; özne başa gelsin, fiil sona gelsin gibi bir çaba içine girmeden yazacağım,yazacağım ki çevremizdekilerin hayatımız için kurduğu senaryoda sadece bize verdikleri rolleri oynamayı kabul etmeyeceğimin bir cevabı olsun..
Şimdi ne varsa geçmişimde hepsine bir nokta koyuyorum...
Artık ne üstünü karalıyor, nede silmeye çalışıyorum herkesi tamda olması gereken yerde bırakıyorum.
Artık ağlamak yok yeniden gülmeyi öğreniyorum güneşe döndüm yüzümü gölgemi ardımda bırakıyorum ve ilk defa kaybetmekten korkmadan yürüyorum...
Hiç bir şeyi anlamaya çalışmıyorum...
Her şeyi olduğu gibi kabul ediyorum...
Olmayanlara ne ağlıyor nede sızlanıyorum ve kahkahalarımı beni üzenlere armağan ediyorum.Hem susmayı da öğrendim artık çok konuşmuyorum...
Boş konuşanları kulağımla dinlemiyorum.
Bu dünya bile yalan iken artık insanlara inanmıyorum..Kazanamadıklarımı kaybetmekten de korkmuyorum...
Hiç kimsenin her şeyi hiç olmamışım sadece herkes işi bitene kadar yanımda gibi görünmüş daha da iyi anlıyorum.
Ve değmeyenler için harcadığım ömrüme yazık diyorum...
Şimdi çok değişik bişey oldum kendimi ben bile tanımıyorum...
Bakmadan görüyor,duymadan anlıyor ve çok şeyi bilebiliyorum...
Ve artık birazda insanlar kaybetmekten korksunlar istiyorum...