En çok ta canı acıyan yaralı masum insanlar.

Bilmiyorum belkide o yaraları yaşamasaydım bugün bu kadar güçlü olmazdım.Ama gücünde hep güçlü kalmak olmadığını da  biliyorum sonuçta bende insanım.

İnsan müsveddelerinin sesi içinde gecenin kör karanlığının yüreğimi titretiğini söylemek pekte yanlış olmaz. Şimdilerde ise o karanlık huzur veriyor.

Hep inceldiğim yerden koparım zannediyordum. Dönüp baktığımda alışmışım. Ben inceldim, incindim zannederken yaralarım zamanla kabuk bağlamış. Hani çocukken koşup düşerdik ya o misal. Kabuk tutardı diz kapaklarımız, sonra deli gibi bir kaşıma isteği gelirdi dokunmaya kıyamazdık. Parmağımızla yaranın üstünde gezdirirdik elimizi.

 Çok sert gelirdi kabuk bize. Ardından o kaşıma isteğiyle iki üç düşürürdük kabuğu yine acırdı dizimiz. Tam da böyle yıllar geçti ama kabuk ve kaşıma isteği hala geçmedi. Belki koşarken düşmüyoruz artık ama sırtımızıda kimseye yaslayamıyoruz. Artık dizimiz değil sırtımız kanıyor. İyileştik derken yine kaşıyoruz yaramız oluk oluk kan akıyor.

Ağlasan ne fayda susmak zaten en büyük çığlık.

Sözün özü yaralar aynı duruyor. Bir kere düşmeye gör hep oluk oluk kanıyor. İncelmiyor, kopmuyor hep üstünde duruyor. Öldürmüyor ama süründürüyor. Yaralar hiç kapanmıyor.

Başkasının açtığını yine başkası kanatıyor. Biz mi ?biz zannediyoruz ki bu sefer tamam...Ne büyük yanılgı yaran başkasının kabuğunu düşürmesi için yine orada duruyor,usulca bekliyor.

Ne gelen gideni ne de giden geleni aratmıyor. Hepsi birbirinin devamı hepsi birbirinin aynısı.

Yüzü gülmeyen kimsesizliğim var.

Her düşüşüm de tekrar tekrar doğrulduğum.

Doğruldukça sükûtu hayalim.

Oysa bir mucize diyorum. Bütün ümitleri hayalleri yeşertmeye yeter...

Gözümün pınarında her daim yaş hazır bekliyor.Yürek sanki açık bir yara ne değse sızım sızım sızlıyor. Canı yanınca yanında kim varsa ona uzanıyor...

 Bu dünyada kimse başkasının acısını eksiltemez.

Ey duam !

Daralan yüreğime iyi gelen  tek ilaç sensin...   

Hayat sınavının içinde durabildiğimiz en esaslı ve en sadık ve en safi yer dua-mız

Sen benim en güzel parçam, sabrım, imtihanım ve dualarımda dökülen gözyaşlarımsın...

iyi ki var dualarımız..

Şifa senin elinde ya rabbim...