Gülten Aras Korkmaz´ın Kaleminden
Yorgunum evet ama insanların hep bir çıkar peşinde olmasından, dost gibi görünüp asıl yüzlerini hep bir maskenin altında saklamaları o sinsice bakışları yüzünden ve aslı olmayan o süslü arkadaşlık, dostluk, kardeşlik cümleleri yüzünden o saçma sapan onlara bile fayda sağlamayan havalarda uçan kibirleri. Allahın selamını bile almaya veya vermeyi kendilerinden bir şeyler götüreceğini sanan zavallılar yüzünden.
Ama bunların karşında ayakta dimdik durmak, mütevazi olmak ne olursa olsun hiç bir çıkar olmadan insana insan gibi bakmak, davranmak, konuşmak benim için bir emir rabbim tarafından, o yüzden hep deriz ya ALLAH her şeyin hayırlısını versin...
Ama yaşamak insanın sırtından atabileceği bir yük değil ki. Göğsündeki ağrıyı bir kenara bırakıp yürümeye devam edemez ki insan..
Hatayı kabullenmek erdemliğin kuralıdır. Hatayı kabullenmemek yalancıların kuralıdır.
Umutsuz kaldığımız vakit öldük demektir
Örselenen hüsrana uğrayan tüm hayaller de benim de gözlerime hüznün gölgesi düşüyor zaman zaman.
Fakat umutsuz değilim, hiç umutsuz da olmadım.
Elbet ki her insan dününden iyi olmak ister, yarınını hayalleriyle süslemek, âmâ elde değildir ki bu. Gönül iyiyi, güzeli ister istemesine ama geleceğe kim sözünü geçirebilmiş ki biz geçirelim. En iyisi bir gün herkesin tadacağı ölümü beklerken, hayatı güzelleştirebilmek...
Hayata başkaları için yaptığımız ufak hesaplarla değil de, kendimiz için yaptığımız büyük planlarla tutunduğumuz zaman kazanacağız belki de. Ve bu hayatta yerini sağlamlaştırman için güçlü olman gerek. Çünkü hayat, başkaları için yaşayan bencil, korkak insanları barındırmıyor bünyesinde. Yüreğinde sadece insan sevgisi samimiyet ve merhamet barındıran herkese selam olsun....