Yazıma başlamadan önce Doğubayazıt gazetesine ve Doğubayazıt Gazete Sahibi Sayın Nezir Çelik’e teşekkür etmek istiyorum.
Çünkü her defa her seferinde engellinin haberini yapıp ön plana çıkartmaya çalışıyorlar.
Bu da bizi gerçekten çok mutlu ediyor.
Bugünkü yazımızın konusu engellinin aile içerisindeki yeri.
Engelli Aile içerisinde Her zaman ön planda tutulmalıdır ve ailenin tüm bireyleri engelliye destek çıkmalıdır destek derken, Şunu kastediyorum, yani sen yapabilirsin edebilirsin gidebilirsin, bizim yapamadığımızı sen yapabilirsin.
O amaçla destek olarak yoksa onun yapabileceği işleri yapmak anlamında değil. Çünkü gerçekten Aile içerisinde engelli çok hassastır.
Düşünebiliyor musun Sen konuşuyorsun o koşamıyor sen görüyorsun O göremiyor Sen konuşuyorsun o konuşamıyor sen duyuyorsun o duyamıyor.
Çünkü bunlar hep onun için hep dezavantajdır.
Aslında her aile Her aile fertleri engellinin her işi yapabileceği, Her işin üstesinden gelebileceği, Her işin altından kalkabileceği herkesin yapamadığı işleri yapabileceği bir birey olduğunun her seferinde dile getirmeleri ve ona hissetmeleri gerekiyor.
Neticede baktığımızda Aile ve toplum içerisinde engelliye yönelik Çok doğru bildiklerimiz çok yanlışlarımız vardır.
Örneğin bir evde 8 kişi yaşıyor, bunların içerisinde bir tane engelli vardır, aile ev yapmış 8-10 merdivenli 1 basamaklı bir merdiven yapmış, hiç orada düşünülmemiş yani bu engelliye de bir engelli rampası yapıp Bu nasıl dışarı çıkacak, bu nasıl gidip gelecek veya tuvaleti 20 metre 30 metre özellikle köylerde mahallelerde evin dışında yapmış hiç düşünülmemiş yani bu görme engelli bu bedensel engelli, Bu nasıl gidip gelecek.
Aslında işin özeti ailede başlasın.
Yani en üst merciye kadar engellinin kesinlikle rahatlıkla girebileceği çıkabileceği kendisini ifade edebilecek erişebilirlik hiçbir çalışma yoktur.
O da şunu gösteriyor, Aslında engelli engelli olmadığını ve ömür boyu kendi önündeki engelleri kaldırmaya çalıştığını ve çokta başaramadığını gösteriyor.
Gerek ailelerle bir araya geldiğimizde gerek ziyaretlerimizde hep şunu dile getiriyoruz, engelliyi hep ön planda tutalım, özellikle okumasıyla sporu ile sosyal faaliyetleri ile farklı kültürel farklı etkinlikler içerisinde olması ve daha başarılı olması için hep bunları dile getiriyoruz, başarılı oluyor muyuz? Evet ama çok az bizim istediğimiz şekilde olamıyoruz.
Bunun için ailelerin bize destek olması gerekiyor, hiçbir engellinin acınacak durumda değil, veya üzülecek bir durumda da değil toplum içerisinde birlikte yaşamayı birlikte hareket etmeyi birer birey olduğunu his ettirmemiz gerekiyor.
Hiçbir zaman çocuğumuzun engelli bir kusur olduğunu dile getirmemiz gerekiyor. Özellikle bunu teyzelerimiz ninelerimiz ve kadınlarımız sık sık bunu dile getiriyorlar.
Aslında sen bu hale düşecek Adammıydın veya bu hale düşecek kız mıydın, kadınmıydın kelimesini sık sık kullanıyorlar. Buna engellinin gerçekten psikolojisini bozuyor ve kendisinin yani çok kusurlu olduğunu hissettiriyor sana.
Onun için engeli kaldırmak için önce bir aile içerisinde engelli bizim kaldırmamız lazım, yani engelli hakkında bildiğimiz Çok doğru şeylerini yanlış olduğunu ve bunları araştırıp gerekli yerlerde bilgi almalıdır.
Çünkü gerçekten engelin çok hassas olduğunu hepimiz biliyoruz o kadar şahit oldu ki yani Aile Destek verse ön plana çıkarsa o kadar güzel işler başaracak kardeşlerimiz var ki inan ki müthiş işler çıkartıyorlar. Bunun için ailenin desteği çok önemli.
Bazen ziyaret ettiğimiz ailelerde engellinin neden okumadığını niçin okula gitmediğini sorduğumuzda: Hakikaten de bizi çok rahatsız edici ifadeler önümüze çıkıyor, haklısın Başkanım hasta işte okuması gerekiyordu deniliyor ama biz işte onu götürseydik evin işlerini kim yapacaktı, koyunları inekleri kim sağacaktı
Bu da şunu gösteriyor her şey engelliden ön plandadır burada tekrar tüm ailelere seslenmek istiyorum, lütfen aile içerisinde engellinin her işte başarılı olduğunu başaracağını her işi yapabileceğini his ettirelim.
1 kolon bir bacağın bir gözün bir kulağın olmadığını, bu bir eksiklik değildir, dünyanın sonu değildir, diğer tek kolla ve bacakla tek gözle yapamayacağı hiçbir iş yoktur, aile içerisindeki diğer bireyler için ne yapıyorsak engelli çocuğumuz için de onu yapalım.
Hayat paylaştıkça güzeldir.
Oktay TOPÇİ
