Esra CAN
Ziyan ettik, gök kuşağı renkleri kadar masum hayallerimizi.
Oysa ki daha küçük bir kız çocuğu iken başlamıştık, hayaller kurmaya ;" Büyüyünce ne olucaksın" Sorusu ile başlamıştık, geleceğin o ince çizgisinde yürümeye...
Büyüdükçe anladık, büyüyünce beyazların kalıcı olmadığını.
Büyüdükçe büyüttük, içimizde bin bir türlü duyguyu.
Renklere bulandık. Biraz siyah biraz beyaz biraz da mavi ...
Her türlüsüne bulandık.
Biraz hüzün biraz sevinç biraz çılgın kahkahalarla birazda içten hıçkırıklara...
Hayatın her yüzüyle tanıştık. Ama çok erken ama çok geç! Büyüdükçe kırılmaya başladık .
Kırıklar battıkça canımız acımaya başladı.
Canımız acıdıkça da canımızı acıtanlar gibi olmaya başladık.
Biraz kötü olduk.
Sonra biri çıktı, çocukluğuna geri döndürmüşcesine mutlu etti.
Biraz da aşık olduk. Birileri kötü olmaya zorladı.
Birileri hala iyi kalabilmenin umudunu yeşertti, yüreklerde.
Ah! ne garip biraz iyi biraz da kötü olabilmek ..
Sorsalar herkes iyi ..
Birde şöyle düşün! her insan beyaz yapraklı kocaman bir resim defteri, hayat ise küçük bir çocuk önünde kocaman bir boya seti.
Seni içinden gelen bütün renklerle boyuyor ve hepimiz sonunda tüm renklere bulanmış ayrı resimler olarak kalıyoruz.
9357,24%-0,11
34,57% 0,26
36,28% 0,16
2993,61% 1,07
4956,37% 0,00
Ağrı
22.11.2024