HAYALıMDEKı OKUL
FIRAT BEYAZIT
Okul, eğitim kültürümüzde ikinci yuva olarak adlandırılır. Altı yaşında başlayıp on sekiz yaşına kadar ömrümüzün önemli dönemlerini geçirdiğimiz, hayatımızı şekillendiren ve hayata hazırlayan yönleri ile okul artık hayatımızın olmazsa olmaz bir basamağıdır.
Petagojide okula yüklenen çok önemli anlamlar vardır. Bu anlamlar okulun gerçekleştirmeyi hedeflediği ve toplumda dönüşümü sağlayacak hedeflerdir. Bu hedefler okula gidenleri iyi birey, iyi vatandaş, kendisine ve topluma faydalı insan olmalarını sağlayacak hedeflerdir. Ancak günümüzdeki okulların yapısına baktığımızda bu hedefleri gerçekleştirecek fiziksel ve eğitimsel donanımlara sahip olmadıklarını görmekteyiz. Bu hedefleri gerçekleştirecek okulların sahip olması gereken yapısı herkese göre farklılık gösterse de ben bu hedefleri gerçekleştireceğini düşündüğüm hayalimde ki, okulun bazı özelliklerini sizlerle paylaşmak istiyorum.
Hayalimdeki okulun sınıfında her öğrencinin birinci sırada oturmayı hak ettiği, ?arka sırada oturmanın? sınıfın tembel ve harcanacak öğrencisi olduğu anlamına gelmediği okuldur.
Hayalimdeki okuldaki öğrenciler, birbirlerine karşı olan sevgi ve saygıları, sadece her gün andımızı okurken söyledikleri ama pratik hayatlarında uymadıkları kavramlar değil, okulun kantin sırasında, giriş-çıkışta ve her alanda yaşadıkları kavramlardır.
Hayalimdeki okulun bahçesi, öğrencilerin on dakikalık teneffüsü volta atarak geçirecekleri, beton veya asfaltla kaplı bir alan değil, öğrencilerin ağaçları altındaki banklarda oturup dinlenebilecekleri, oyun oynayabilecekleri her türlü aracın olduğu adeta çocuk parkını andıran bir bahçe olmalıdır.
Hayalimdeki okulun müdürü ve müdür yardımcıları, okulun sadece fiziksel yapısıyla uğraşan, okulun fiziki sorunlarıyla boğuşan birer mühendis değil, daha çok eğitim kalitesinin arttırılması, eğitim olanaklarının geliştirilmesi için birer eğitim liderleri olarak çalışan müdür ve müdür yardımcıları olmalıdır.
Hayalimdeki okulun öğretmeni, yenilikçi kendini çağın gerektirdiği bilgilerle donatmış, kitap okumadığı günü kayıp sayan, derste cep telefonu kapalı olan, öğrencilerin öğretmene ortağı ve maaşı kendisine ek iş yapmayı gerektirmeyen, bu nedenle de derste geçim sıkıntısını düşünmeyen öğretmen olmalıdır.
Hayalimdeki okulun tuvaletlerinde öğrencilerin ellerini yıkayabileceği sıvı sabun, tuvaletlerde kullanabilecekleri tuvalet kağıdı ve ellerini kurutabilecekleri kağıt havlu olmalıdır.
Hayalimdeki okulun sınıfında çöp kutusunda poşet olmalı, çöpler poşetlenerek toplanmalı ve okulun bahçesinde de yediklerimizin ambalajlarını atabileceğimiz çöp poşetli, çöp bidonları olmalıdır.
Hayalimdeki okul bana tasarruflu olmayı, kâğıt, şişe, karton gibi geri dönüşümü olan nesneleri okulda ve okul dışında bilinçli kullanmamayı öğretmelidir.
Hayalimdeki okulda her şey eğitim ve öğretime odaklanmalı rahat öğrenmenin gerçekleşmesi için her araç-gereç sağlanmalı, farklı öğrenme ortamlarına hitap etmelidir.
Hayalimdeki okulda insan şahsiyet ve onuru her şeyden üstün olmalı. Hiç bir yasa, yönetmelik öğrencilerin hayallerini çalmaya gücü yetmemelidir. Hayalimdeki okulda öğrendiklerim beni hayata hazırlamalı. Okul bana kendi ayaklarım üzerinde durmayı, sorgulamayı, haksızlık karşısında durmayı öğretmelidir.
Hayalimdeki okuldaki, sınıflardaki öğrenciler sadece birbirlerini enselerini görecek şekilde ve sadece öğretmenin konuşup öğrencilerin dinledikleri ortamlar değil, her kesin birbirinin yüzünü görebildiği ve yüzüne karşı konuşabildiği ortamlar olmalıdır. Hayalimdeki okulda okuyan öğrenciler sadece iyi bir doktor, mühendis, öğretmen v.s değil, aynı zamanda iyi bir duvarcı, boyacı, demirci, ressam ve sanatçı da olabilmek için de çabalamalı ve yaptığı işi severek yapmalı.
Belki sizin hayalinizdeki okullarda yukarıda sıraladığım hususlardan daha fazlası var. Bunlar belki de hayal değil, belki de ?OKUL?a yakışan tanımın içinde olanlar. Ancak şu anda bizler için ne yazık ki, hayal aşamasında.
Bu hayalleri gerçekleştirmek için hep beraber çalışmaya ne dersiniz?... Bilirsiniz ?ancak hayalleri büyük olanlar kazanır.??
