Gönlüme değen karalar, gözünden miydi?
Bil ki ömrüme yakışmayan lekelerdi, ömrünce...
Kapıyı, açık koyup bekleyişlerimde, aklımdan geçendin.
Lakin hiç geçmedin, gözüm önünden ve hiç gitmedin gözümün önünden.
Ah bi çıkıp gelsen güzün, hüznü silip süpürsen...
Her sabah geçip giden çöpçü gibi...
Tozu dumana katsan, sonra toz yere yapışsa, sakince...
Ve ben havaya kavuşsam...
Hadi bi nefes ver, nefesinden, toz kaçmış genzime.
Faziylet Sönmez