DÜŞ UÇUŞU MESAFELER

Savrulan sevdaların yansıması yeşil sularda

Bir intihar olasılığı çınarların yalnızlığında

Mevsimlik düşlerle harcanmış bir ömür

Ömrünü yalayıp geçen bir mutluluk vaadi

Yeni yanılsamalarıyla içinin dev çölünde

Ufkundan kayan çocukluğu

Gizil ışığı yansıyan gençliği

Kaybolur yaşlı gövdesinde

Gölgeler ikliminde mehtabı gölgeleyen yüzü

Gün ışığını yutan alacalı gözleriyle

Hanımeli çekimli gecelerin tutkusuna boyun eğmiş

Buğulu billur yalnızlığında demlenir hüznü

Düş uçuşu mesafeler gizemli bakışında

Yaşadıklarından öyküler kurgular yaşamadıklarına

Işığı kırılır sözcüklerinin yanlış sularda

Asi göğünde şimşek şimşek avazı…

KARANFİL YORUMU

Kısa gecelerin uzun karanlığında

Yalın bir yalnızlığa dolaşmış kadınlar ve adamlar

Bitkin düşmüş düşlerinin içinde

Kendini bastıran gerçek içre

Korkunç ikircikler çelişkiler yumağında

Kimse kimseyi beklemiyor

-Kendinden geçmiş, kendinden bıkmış-

Ateş böceklerine özlem mevsimidir

Sığınak ararlar soğuk ayın kollarında

Tasarlanmış ölümler, rollenmiş yaşamlar

Vakit tamam diyor gece ekspresi

Anılaşan yolcularını boşaltıyor

-Gül yordamıyla karanlığı soğuran

Karanfil yorumuyla bulutları yoğuran

Çocuklukta kalmış masalları-

Sessizlik uykudur çağlar boyunca

Isıtmıyor ırak sevdalar

Martılar akça pakça, mavinin üzerinde anıtlaşırken

Kayıp limanlarını hiç bulamıyor kimliksiz yaşamlar

HÜLYA KÖKSAL

BU ŞARKININ NOTALARI KIRIK

Soğuk benzi, soluk gözleri

Derin ve serin yüreğinin tanıkları.

Boşluğu emzirir

Menzilsiz vahşi yollarda

Ağır hüzünlere hüküm giymiş

Asılmış çağlar boyunca

Güller kanıyor

Düşünün, düşüncesinin en ince yerinden kırılmış

Çalınmış alın teri

Loş günlerin sağanağında martılar, umudu

Bu tablonun renkleri kayıp

Bu şarkının notaları kırık

Seslerin tam da dağılma saatinde

Kim vurduya gidiyor gülüşü

-Biraz mahmur, masum, mahzun, mağrur

Biraz çelişkili ikircikli kararsız -

Ölümü çare gibi bekleyen elleriyle

Devasızlığı köklendiriyor

HÜLYA KÖKSAL