DÜŞ UÇUŞU MESAFELER
Savrulan sevdaların yansıması yeşil sularda
Bir intihar olasılığı çınarların yalnızlığında
Mevsimlik düşlerle harcanmış bir ömür
Ömrünü yalayıp geçen bir mutluluk vaadi
Yeni yanılsamalarıyla içinin dev çölünde
Ufkundan kayan çocukluğu
Gizil ışığı yansıyan gençliği
Kaybolur yaşlı gövdesinde
Gölgeler ikliminde mehtabı gölgeleyen yüzü
Gün ışığını yutan alacalı gözleriyle
Hanımeli çekimli gecelerin tutkusuna boyun eğmiş
Buğulu billur yalnızlığında demlenir hüznü
Düş uçuşu mesafeler gizemli bakışında
Yaşadıklarından öyküler kurgular yaşamadıklarına
Işığı kırılır sözcüklerinin yanlış sularda
Asi göğünde şimşek şimşek avazı…
KARANFİL YORUMU
Kısa gecelerin uzun karanlığında
Yalın bir yalnızlığa dolaşmış kadınlar ve adamlar
Bitkin düşmüş düşlerinin içinde
Kendini bastıran gerçek içre
Korkunç ikircikler çelişkiler yumağında
Kimse kimseyi beklemiyor
-Kendinden geçmiş, kendinden bıkmış-
Ateş böceklerine özlem mevsimidir
Sığınak ararlar soğuk ayın kollarında
Tasarlanmış ölümler, rollenmiş yaşamlar
Vakit tamam diyor gece ekspresi
Anılaşan yolcularını boşaltıyor
-Gül yordamıyla karanlığı soğuran
Karanfil yorumuyla bulutları yoğuran
Çocuklukta kalmış masalları-
Sessizlik uykudur çağlar boyunca
Isıtmıyor ırak sevdalar
Martılar akça pakça, mavinin üzerinde anıtlaşırken
Kayıp limanlarını hiç bulamıyor kimliksiz yaşamlar
HÜLYA KÖKSAL
BU ŞARKININ NOTALARI KIRIK
Soğuk benzi, soluk gözleri
Derin ve serin yüreğinin tanıkları.
Boşluğu emzirir
Menzilsiz vahşi yollarda
Ağır hüzünlere hüküm giymiş
Asılmış çağlar boyunca
Güller kanıyor
Düşünün, düşüncesinin en ince yerinden kırılmış
Çalınmış alın teri
Loş günlerin sağanağında martılar, umudu
Bu tablonun renkleri kayıp
Bu şarkının notaları kırık
Seslerin tam da dağılma saatinde
Kim vurduya gidiyor gülüşü
-Biraz mahmur, masum, mahzun, mağrur
Biraz çelişkili ikircikli kararsız -
Ölümü çare gibi bekleyen elleriyle
Devasızlığı köklendiriyor
HÜLYA KÖKSAL