Kimler geldi, kimler geçti. Bizler daima burada olduk, gidenler ise devri daim ile ya iz bıraktı yada unutuldu gitti.
Unutulmayanlar hizmetleri ile Doğubayazıt'ta her daim hatırlanıyor, zira icraatları göz önünde.
Birde, sallabaşını al maaşını, felsefesi güderek bir işi beceremeyenlerin, yarım kalmışlıklarının hatırlattıkları var, gelenin tamamlamaya tenezzül etmediği, gideninde şuna bir zahmet el atıverde bitsin, insanlara bir hayrımız olsun, yazıktır, günahtır, ayıptır demediği hatırlatmalar.
Burası sürgün yeri değil, burası sibirya değil, Doğubayazıt doğunun incisi, dünya kurulalı göğe ser dikmiş, başı dumanlı ağrı dağının ve tarihin yadsınamaz değerlerinin beşiği, kadim dost Doğubayazıt.
Bu insanlar ise gelen görevlilere insanlıkta kusur etmemiş, etmeyen ve etmeyecek kıymetli insanlardır.
Yaşanılır yer olarak görmediğinizi o kadar belli etmeyin, zira sürgüne gelen mahkummuş gibi davranmanızı belki de en az bu coğrafya insanı hakediyor.
Memurlardan geçtik, mülki amirlerin tavırları bile, süremi doldurur giderim olunca, hiçte iç açıcı olmayan bu yazıyı yazmakta, bu duruma üzülen Doğubayazıt insanları adına bize hasıl oluyor mecburen.
Ve merak ediyorum, kaderine terk ettiğiniz hizmet alanlarınızdan, aldığınız maaşlarınızı, kaçarak gittiğiniz yeni görev yerlerinizde huzurla harcaya biliyormusunuz?.
