Özgürlük

Özgürlük bir nefes alımlıktır

Rahatlığa bir sabret

Bak yine tutacaklar

Özgürlüğünü elinden alacaklar

ZanaGültekin 4/A

……………………………………….

Nasreddin Hoca

Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde bir köyde Nasrettin Hoca yaşarmış. Nasrettin Hoca herkesi güldürüp şaşırtmayı seviyormuş. Köylüler de onu çok seviyormuş. Günlerden bir gün köy halkı garip davranışlar sergilemeye başlamış. Nasrettin Hoca nın karısı Nasrettin Hoca ya Hocam biz nasıl eski halimize döneriz diye sormuş. Nasrettin Hoca bunun üzerine karısına geri dönüşüme gidin o sizi geri dönüştürür. Demiş.

Zana Gültekin 4/A
…………………………………………

OKUL

Derslerimi dinlediğim

Defterime bilgiler yazdığım

Oyunlar oynadığım

İkinci evdir okulum

Güler yüzlü öğretmenimiz orada

Eğlence ve oyun orada

Derslerim bilgilerim

Benim güzel okulumda

                                         Berfin Uçar 4/A

……………………………………………….

TÜRKİYEM

Bu ülke cennet gibidir

Yaylası ovaları tarihi izi yemekleri

Hepsi birbirinden güzel 

Bu ülke bir başkadır

Benim canım Türkiyem

Yönetim şekli Cumhuriyet
Adeta bir yaşam biçimi

Atatürk’ten bize kalan

Bu cennet ülke Türkiyem

                                                 Berfin Uçar 4/A

……………………………………………..

ANNEM

Sensin bana doğru yolu gösteren

Yere düştüğümde ellerimden tutan 

Yüzümü güldüren ilk insansın

Benim melek annem

Karanlık günlerime 

Işık saçarsın

En iyi ilacımsın 

Benim güzel annem

Bana sevgi saygıyı öğrettin

Bana aile olmayı öğrettin

Emeklerin karşılığı 

Asla ödenmez,

Benim canım annem

………………………………………

TEKNOLOJİK ALET

Teknolojik alet

Çeşit çeşittirler

Tablet telefon bilgisayar

İnternet yoksa ne yapar

Açılır siyah ekran

Kapanır şenli canı

Şarjı da biterse 

Ooo ne yapalım

Bir güzel yanı

Şarjı da yüz

Rengarenk oyunlar

Ayy ne de güzel

Teknolojik aletler

İyi kötü yanları

Bazen güzel bazen çirkin

Son model aletler

Damla Gültekin 4/A

……………………………………..

BAYRAK

Ne güzel bir saygı

Ülkemizi korumak

O al beyaz

Ey Türk bayrağı

Hiç yırtılır mı o şefkat

Hiç kıyılır mı o al beyaza

Havalarda süzülüyor

Benim güzel bayrağım

 

Nede güzel parlıyor

Üstünde ay yıldız

O şanlı bayrağım

Kıpkırmızı rengiyle

O bir saygı kuralı

O bir millet kuralı

Bunu sakın unutma

O senin bayrağın

Damla Gültekin 4/A

………………………………………………..

KAYBOLAN BİR BEN

Kaybolmak…

Sözlükte görünmez olmak,görünür olmaktan çıkmak manalarına gelen bu kelimeyi günlük hayatımızda hemen hemen hepimiz kullanırız. Ya bir nesneyi yada bilmediğimiz caddelerde sokaklarda yönümüzü kaybederiz. 

Bu yazımda alışa gelinmedik ama aslında herkeste olan bir kaybolmaktan bahsedeceğim sizlere.

 Siz hiç kendinizi kaybettiniz mi? Biliyorum ki bu sorumun ardında bana şu soruyla cevap vereceksiniz insan kendini hiç kaybeder mi? Bende derim ki: Evet hemde en olunmadık en hissedilmedik en beklenmedik anda…

 Aslında hiçbirimiz farkında değiliz büyüdükçe irileşen daha da görünür hale gelen cüssemizin yanında birde kendini kaybeden bir benliğimiz var. Nasıl olur bu? Halbuki insanlar büyüdükçe tecrübe alır ve tecrübeleriyle hakiki manada insan olur.

Evet insan olabilmek tecrübeden geçer tecrübeyi de büyüdükçe kazanırız lakin her tecrübe alışımızda içimizden bir ben kopar ve kaybolur... 

İnsan olmak bir nevi kaybetmek ve kaybolmaktır. Zamanın içinde farklı mekanlarda…Kaybolmak ise yanılmaktır.  Söyler misiniz hangimiz yanılmadık? Gece yastığa başımızı  koyduğumuz her an farklı bir ben yerleştiririz akıllanmaz akılımıza . Ben bundan sonra böyle bir ben olacağım deriz içimizde ki bene yeni bir ben katarak. Lakin verdiğimiz kararlarda sabahın ilk ışıklarıyla yanıldığımızı anlarız. Çünkü her sabah bir önceki sabah gibi doğmuyor üzerimize… 

Yaşamak yeni günlere adım atmakla devam eder ve her yeni gün onu doğuran bir önceki akşamın bize kattığı bir beni ve onunla beraber var olan benden parçaları alır ve kaybolur. 

 Yaşadıkça yanılıyoruz yanıldıkça kayboluyoruz…