Ben bu şiiri sana yazdım.
Adına baktıkça ciğerim yandı...
Eskiden daha şirin daha güzeldin, altın yıllarını kimlere nerelere verdin
Haline bakıp ağlamamak elde değil senin derdin benim derdimdir
Kimsenin değil ben bu şehrin çocuğuyum ben bu şehrin kurbanıyım
Çok zoruma gidiyor ne haldesin ey Bazid...
Çocukluğumun geçtiği sokaklar eskiden ne güzeldi caddeleri parkları
Yıkmışlar bozuşlar güzelliklerini ne haldesin ey Bazid
Vallahi özlemişim abdigör köftesini esnafların 5 çayını
Hani abdigör çeşmesinden akan su hani köşe başındaki ava sar ava buzi sesleri
Bir yanım dost bir yanım sırdaş kan ağlıyor bütün evler
Hani herkese candı herkese yoldaş ne haldesin ey Bazidim
kalenin taşları yerinden oynar baktıkça sana yüreğim yanar
Tarihine günden güne zarar yazar eyy malamına Bazit
Sen böyle değildin her memleketten güzeldin bağrından ne de çok yaralar aldın Ölmüşsün sen Bazid ne haldesin eyy Bazid
Bazit ağladığını duyuyorum görüyorum keşke dilin olsaydı da dile getirseydin Mahşere kadar sen Bazid`sen sen benim ciğerim sen benim iki gözümsen
Beni böyle derdimi dile getirdim gözlerim görünce kalbim dayanamadı
Tahtın yıkılsın felek Bazit böyle zamana mı kaldı Ne haldesin Bazid`im
Bi deli yaşo vardı bide hesoyu mahacır vardı
Bir vırek heno vardi birde yigit teko vardı
Kalmamış keşişin bahçesinde kişmişler ağaçlarını bozmuşlar Hani nerde faytonlar hani o eski at arabaları, Meryemana caddesi bak ne olmuş çıyanlar sarmiş eski kekolar kaybolmuş
Seni çöle döndürmüş güzelliğini öldürmüşler o tarihi katletmişler
Oy öleydim görmeyeydim bu zamana kalmayaydım halin beni verem etmiş
Bazit adım başı kahve olmuş nargileler yok olmuş soytarılar beg olmuş
Bazit meftun oldu tırşık yok olmuş yerini hamburgerle tost almış
Keçe delal sosyetik olmuş gelen yemiş giden yemişa
Hiç kimse hizmet etmemiş malamına Bazid
Eski bazidimi özlerim bilirim incitir sözlerim
malamıne Bazid ne haldesin ne haldesin
Bazit ben haline ömür boyu yanacam
Bu arada seni her şeyden çok seviyorum
Ey bahtsız ey sahipsiz ey öksüz Bazid
