Kadınlar
Ben kadınım, acılarla hep daha dik durmayı,yeniden canımı acıtmayı denediklerinde dalga geçmeyi öğrendim…
Sevdiklerini kolay kolay kıramaz.
Zor sever; ama,tam sever.Bir kadının tam anlamıyla sevebilmesi için yüreğinin kabul ettiğini beyninin de kabul etmesi gerekir ve sevmezse de onu asla sevmeye zorlayamazsınız. Belki kolayca yüreğine girebilirsiniz.
Ancak beyninde yer alamazsınız...
Unutmayın!
Aslında dünyanın dayatılanın çirkinliği ile maruz kalınanın çekilmezliği arasında gidip gelen yaşanmamışlıklardır bizi yoran...
Ne kadar karanlık günlerden geçsek de hep bir umut ışığı ararız,hayat içinde pek çok şeyle karşılaşıyoruz...
Mesele karanlık değil, karanlığa taşınan ışıktır.
Ben o ışığı taşıyorsam, benim olduğum yerde karanlık duramaz zaten. Önemli olan el değil elin taşıdığı ışıktır. Bu ışığı kimler taşımadı ki, şimdi biz taşıyoruz. Karanlık dert etsin, biz karanlığı dert etmeyelim.
Adalet önümüzdedir, adaletsizlik kişiler de.
Ona ulaşamadığınız her an ulaşabildiğiniz tek yaratıcı olarak yanınızda olan kadınlara içinizdeki öfkeyi kusmaktasınız. Sizi dünyaya getirdiği ve cennetten alıkoyduğu için.
Var oluş kadın ile başladı ve onunla sürecektir...
Elindeki çizgilerde kaderini arayan çocuklarla oyundayız hala.
Siyah beyaz fotoğrafların içindeyiz hala Yaşlanmaya yetecek kadar yaşamış
Azmi ile dünyayı sarsan kadınlara selam olsun...