Cep telefonu Sendromu
Üç telefon taşıyan kişiler bile var.
Resmi kurumlara gidiyorsunuz herkesin kulağında bir cep telefonu, yüksek sesle konuşmalar. Memuru da öyle, misafiri de öyle, iş takibi yapan vatandaş da? Her şey naklen her şey canlı. Ne memur işini yapabiliyor ne de gürültüden vatandaş derdini anlatabiliyor.
ışyerleri de öyle değil mi? ışçi bir elinde telefon diğerinde yaptığı işin malzemeleri ile çalışıyormuş gibi yapıyor. Ne telefona kendini verebiliyor nede yaptığı işe. Kısa kesmek de yok. Konuş babam konuş. Telefon konuşması bitince de telefonun diğer özellikleri devreye giriyor. Oyunlar, mesajlar, internet gibi hizmetler, cebe göre değişen özellikler?
Yasaklansın demiyoruz ama böyle başıboş da olmasın. Millet olarak işin suyunu çıkartmaya birebiriz. Yarım saat, bir saat konuşmadan duramıyoruz. Ya telefon kulağımızda sürekli konuşuyoruz ya da elimizde arayan var mı diye bakıp duruyoruz?
Toplum olarak en çok kabul ettiğimiz yeniliklerin başında cep telefonları gelmekte. Herkesin bir den fazla hattı bulunmakta. Üç telefon makinesi taşıyan arkadaşlar bile var.
Kamusal alanlarda düzeni sağlayıp, verimli çalışmak adına birçok değişiklikler yapıyoruz. Kılık kıyafet yönetmeliği, işe giriş çıkış saatleri, yemek saatleri, çay saatleri ve buna benzer kurallar silsilesi.
Tüm kapalı yerlerde yasak ama genellikle resmi kurumlar da daha çok dikkat ediliyor. Resmi kurumlara gidenler görmüştür. Belli bir düzen ve çalışma şartları vardır. Sigara içen kendine ayrılmış yerde veya açık alanlarda içmek zorunda. Çay servisleri bile günün belli zamanların da yapılmakta.
Cep telefonu melodileri ve mesaj seslerinin çalışanları rahatsız etmesi, oyun, fotoğraf, kamera gibi eğlence özelliklerinin verimliliği düşürmesi nedeniyle cep telefonu yasağı getirilmesi lazım bence.
Nasıl ki Askeri alanlar ve okullarda nasıl cep telefonu ile konuşmak yasak ise bir çok yerde de benzer uygulamalar neden olmasın.. Haber : CELAL EMıROğLU
