Ne garip bir dünya oldu dünya sayemizde ve ne yaman bir çelişkiye düştü insanlık, sözünden ayrı yol alarak.
Ne hikmetse, herkes doğru yolda lakin doğru yol kayıplarda.
Dünyanın çivisi çıkmış deriz de, çiviyi çıkaranları ne hikmetse görmeyiz.
Yapmayın beyler, bir cümle var olanı yaratan Rabbim, bizi diğer yaratılardan farklı kıldı, merhametimiz, sağduyumuz, hoşgörümüzle.
Yoksa hiç bir insan, bir kartal gibi göremez, bir at gibi koşamaz, bir kuş gibi uçamaz değilmi?...
Haydi sadete gelelim.
Emeğinin karşılığını düzenli olarak alan bir çalışanın, yarın kaygısı, işsizlikle boğuşan bir vatandaş kadar yoktur.
En azından hesabına göre davranır, memurluktan akarsuyum var der, şükür eder.
Ve bilirki akşam çoluk çocuğuna imkânları nispetinde rızkını götürecektir.
Ya günlük çalışan, o günkü kazancını ekmek parası yapmayı kendine kaygı yapan insan.
Örneğin,
TABLACILAR.
Onların ekmek teknesi, rızık kapısı, akşamın kaygısını taşıyan yorgunlukları velhasıl kendilerinin ve çoluk çocuklarının bir avuç umudu, hiç düşündünüzmü?.
Bu insanlar, dilenmiyor, onurlarını arşınladıkları yola, alınteri ile yazıyorlar.
TABLACILIK YAPAN KİŞİLERE SAHİPLENMEK LAZIM…
Nezir Çelik
