Bilmeden, sorgulamadan, yargısız infaz yapmayı, ukalalık değilde akıllı olduğuna sayıyor.
Dolayısıyla kendi yalanına önce kendisi inanıyor.
Ne yazık ki insanlarımızın bazıları, konuya vakıf olmadan, kendi alanı dışında ki meslek erbaplarına akıl verme akılsızlığını gösteriyor.
Hoşgörü ve empatiden uzak bu tavırlar elbette, işini layıkıyla yapan kişilerin pekte umursadığı bir durum değildir. Lakin, kitle psikolojisi ile bu yanlışa kapılıp, yandaş olan bir kesimi de yok sayamayız.
Bundan mütevellit, bu yazıyı yazma gereği duymam, birazda her duyduğuna itibar etmeyi marifet sayan insanlarımızı aydınlatmak adına tarafımdan kaleme alınmıştır.
Birçok meslek grubunda bu densizliklerle karşılaşan meslek erbabı insanların muzdarip olduğu muameledir.
Muhtemelen, hayatınızın her alanında karşılaşmışsınızdır. Hastaneye gidip doktora veyahut sağlık çalışanına akıl veren dışarıdan profesör olan şahıslarla. Mimari bir şaheseri, sadece uzaktan izleyerek, mimarlık taslayan, eline tuğla almamış ustalarla.
Gazetecilik hakkında en ufak bir fikri olmadığı halde, araştırmacı düşünür olan bir kitabı bile okumamış gazetecilerle. Ve bu örnekler çoğaltılabilir daha niceleri ile.
Oysa herkes işini, haddini ve kendisinden beklenileni yapmak gibi sorumluluk sahibi olsa, kendisini rezil değil vezir yapar. Yolunuz, yordam bilen insanlara çıksın. N.Çelik...