Göknur ORAL´ın Kaleminden
Okumak ve okutturmak, bir çin işkencesi metodu değildir.
Hele ki bir şeylerin dile gelmesini istiyorsak; Yazmak kaleme dayatılmış bir suç hiç değildir. Bu olgulara nazaran önce kendimize sonra da yaşadığımız bu topluma karşı bir görevimizin olduğunu unutmayalım.
Düşünün ! Günden güne gelişen ve özellikle gençlerimizin hayallerini yıkıp savuran internet mi daha cazibeli, yoksa bir gönül ehlinden bize hitap edilen kitap kokusu mu ?
Aslında işin aslına bakarsanız toplumda yaşayan hiç kimsenin kitaba düşman olmadığını hepimiz biliyoruz.
Ama çoğumuz için bu aşamada kitap, ne yazık ki bir dost bile değil.Sosyal medya bize sadık bir dost, samimi bir ahbap iken, kitap ise uzaktan tanıdığımız bir akraba yâda tanıdık konumunda kalıyor. Oysa birçok batılı devletlere karşı Türkiye en çok okuyanlar sırasında olması gerekmiyor muydu ?
Hani bu okumak sadece sayfalarda geçen kelimeleri dudaklara esir etmek midir..
Eğer bu şekilde düşünülürse şahsen kabul etmemeliyiz .
Çünkü hepimiz çok iyi biliyoruz ki ,Yüce dinimiz bile okumaya ve kitaba fazlasıyla değer vermiştir .Öyle ki Rabbimizin bizlere mukaddes emanet olarak indirdiği Kur´an-ı Kerim´de o ilahi esmaların işaret ettiği anlamlarıyla biz aciz kullarına ilk emri ?OKU!? diye göndermedi mi ?
Beyninizi yorun ve düşünün ! Yaşadığımız bölgenin birer bireyi olarak önce kendimize sormalıyız ?Neden Okumuyoruz?? yâda bizi ve memleketimizi temsil ettiğine inandığımız ?Ecdadımız üstad Ahmed-i Hani Hz.leri gibi neden bizde bir şeyler yazamıyoruz?? bu soruların cevabını ararken acaba eksik olan nedir?
Kendimize olan güven mi, yoksa yeterince okuyamadığımızdan dolayı kendimizi nasıl ifade edeceğimiz yönündeki kaygı ve endişeler mi? Lütfen cesaretli olalım ve bizleri bir kalemin ve kâğıdın beklediğini asla unutmayalım. Bugün gelinen birçok noktada kitapların ve okumanın bizlere yol açtığını ve açtığı bu yolda bir bilim ışığının doğduğunu hiç birimiz inkâr edemeyiz. Ve gençliğimizin ne yazık ki kayıp ellerde olduğu bu dönemde hangi birimiz bir bilgi çatısında oturuyoruz.
Yâda hangi birimiz aldığı telefondan değil de okuduğumuz kitapla gururlandık? Geleceğin ve bugünün duyarlı birer ailesi, birer toplum bireyi olarak en son kime hangi kitabı tavsiye ettik yada en son hangi kitabı okuduk?
Bilinen şu ki yetişkin bir bireye okuma alışkanlığı çocukken aşılanır ve bu konuda da hem birey olarak hem de aile olarak yetersiziz.
Bakın o ilahi esmanın ilk işareti ´´ oku ! ´´ ise hayırlı bir ilmin önemine vurgu yapıldığını bariz gösteriliyor bizlere .
Dinleyelim İlk Emri Oku ! Kendimizi okuyalım Evreni okuyalım.
Ve bize verilen beynin,idrakın,düşüncelerin,enerjinin,duyguların,ruhun gücünü görelim.
Emin olun ki ;Boşuna ve boş değil bu işaretler...
