Bir kan dolaşımı sıcaklığında ilerliyor, her yanımda...
Dıştan kucakladığı gibi...
İçten de kuşatıyor benliğimi..
Yaşamak, bu diyorum...
Annem, salıncağa oturtmuş da beni...
Kendi başıma sallanmayı başımda durup, tarif eder gibi...
´´Ayaklarından güç alacaksın...
Önce, ayağını yere hızlıca vurup...
Sonra...
Rüzgara karşı direteceksin bacaklarını...
Bak nasıl da hızlanacaksın diyor.
Seni engelleyen rüzgar...
Ardından iterken...
Önünden kucaklayacak...
Tıpkı hayat gibi...
Hem dövüp, hem sevecek seni...
Sen...
Hem sövüp...
Hem seveceksin hayatı...fzylt
Faziylet Sönmez
