NEZİR ÇELİK YAZIYOR
Sınır kapısının eskisi gibi çalışmaması ve başka da iş olmaması sebebiyle hemşerilerimiz geçimlerini sağlamak için daha çok ege bölgesine giderek inşaatlarda çalışıyorlar.
Babalar ve genç ağabeyler köyden ayrılınca buradaki çocuklar günlük iş ve hizmetlere soyunuyorlar.
Köylerdeki çocuklar dört ya da beş yaşına geldiklerinde sorumluluk alıyorlar ve ilk etapta kuzuları otlatmaya başlıyor.
Kuzular, köylerden çok uzaklaşmadan otlatıldığı için kuzu çobanlığını da çocuklar yapıyor. Daha büyükler ise koyun ya da sığın çobanlığı yapıyor ve bu sürüler daha uzaklarda yayılıyor.
Çocukların bazıları da hayvanlarını birlikte otlatıyor. Böylece hem çocukluğunu yaşıyorlar hem de biri birlerine destek oluyorlar.
Onun için az sayıda kuzusu olanlar tek bir sürü oluşturuyorlar ve birlikte meraya gidiyorlar. Böylece her hangi bir tehlike durumunda kendilerini daha güvende hisediyorlar...
