İnsanlık tarihi boyunca yeryüzü; insanların göç hareketlerine, hicretine, isteyerek veya istemeyerek insanların yer değiştirmesine maruz kalmıştır. 

Daima; kıtalar arasında, bölgeler arasında, ülke sınırları dışında veya ülke sınırları içinde zorunlu güç hareketleri olmuştur.

            Göç hareketleri ya toplumlar işgalcilerden kaçmak için yerlerini terk etmişlerdir ya da başka yerleri işgal etmek için yerlerini terk etmişlerdir veya zulümden kaçmak için yerlerden gitmişlerdir veya zulüm etmek İçin başka bir yerlere girmişlerdir. Kimisi refah seviyesini yükseltmek için göç etmiştir Kimisi de zulüm karşısında refahını terk etmiştir. 

             Göçler ya halklar ve milletler olarak büyük kitleler halinde ya da klan ve aile ölçeğinde olmuştur veya bireysel liderlik düzeyinde veya iş arayışı şeklinde olmuştur.

               Bütün göç hareketleri; ilk nesiller için hatta ikinci nesiller için büyük travmalara, kırılmalara, şoklara ve büyük yaralara, kültürel çelişkilere yol açmıştır. 

                Aynı zamanda göç hareketleri:  toplumların birbirine karışması; farklı dillerin kültürlerin, dinlerin inançların, farklı birikim ve tecrübelerin çatışması ve etkileşmesi sonucu; çağların değişmesine, bir kısım milletlerin yok oluşuna, yeni milletlerin varoluşuna, yeni din inanç ve kültürel  sistemlerin yaygınlaşmasına veya ortaklaşmasına yol açmıştır. 

           Örneğin bildiğimiz en büyük tarihsel göç hareketi, milattan sonra 4. ve 8. yüzyıllar arası 1. ve 2. kavimler göçüdür. Çinlilerin baskılarına dayanamayan Hunlar, Moğollar, ve Türki halklar Aral Gölü ve Hazar Denizi arasına göç ederek Slav ve Germen halkları Avrupa'ya sürüklemişlerdir. Bu göç hareketi; birçok bugün bildiğimiz Avrupa Devletlerin var olmasına yol açmıştır, Eskiçağ kapanmış Yeniçağ başlamıştır, Roma İmparatorluğu yıkılmıştır, Hristiyanlık ortak din olarak kabul edilmiştir.

            Nitekim Amerika Birleşik Devletlerini göçmenler kurmuştur ve bugünkü demokratik yapısını göçmenlerin farklı kültürlerin entegrasyonuna borçludur. 

             Hakeza; Mekkeli müşriklerin baskılarına ve zulümlerine dayanamayan Peygamber Efendimiz ve bir kısım sahabeleri Mekke'den Medine'ye hicret etmiştir. Bu hicret; Medine Şehir Devletinin kuruluşuna ve İslam medeniyetinin ana merkezine yol açmıştır. 

          Dünyanın önemli ikinci göç hareketi de 1. ve 2. Dünya Savaşı sürecidir. Bu süreçte büyük çalkantılar oldu. Yeni devletler kuruldu, bir kısım devletler yıkıldı. Mübadeleler oldu. Halen Türkiye ve Yunanistan arasındaki mübadele konusunun yarattığı travmalar filmlerin konusudur ve  hatıralardadır. 

            Günümüz dünyasında Avrupa dışarıdan ciddi bir göç almıştır ve göçler akmaya devam etmektedir. Bu olgu ister istemez Avrupa ülkeleri düşündürmekte ve yeni  tedbir almaya zorlamaktadır. Hatta Avrupa nüfus yapısı ve kültürel yapısı değişime doğru gitmektedir. 

               Türkiye ise günümüz dünyasında 2 temel göç unsuru ile yüz yüzdedir:

 Birincisi belki de yeni ve az önemlisi Suriye'den, çevre ülkelerden ve Afganistan'dan alınan dış güç hareketidir. Bu elbette ileride herkesi düşündürecektir.

 ikinci ve en önemlisi  ise iç göç hareketidir. Kürt coğrafyasından büyük şehirlere, Ege'ye, Marmara'ya, Türkiye'nin her yerine ilk zamanlar daha çok ticari amaçla, daha sonra zorunlu siyasal sebeplerle, daha sonrası ekonomik zorluklar sebebiyle oluşan göç hareketidir. Bu güç hareketi ister istemez ülkenin dil, kültür, gelenek görenek ve mezhepsel farklılıklar açısından önem taşımaktadır. Bu olgu, ister kabul edelim ister kabul etmeyelim Türkiye'yi değişime zorlamaktadır.