Yatalak, hasta babama, ekmek götürmek için
Bir üst geçit dibinde
Ayakkabı, boyuyordum
Saçak altına sığınır
Kış günleri
Üşüyen kuşlarla...
Kuşlar üşür,üşür öter
O ayakkabı boyar...
Eski ,yeni ışıl ışıl parlatır
Ayakkabıları,
Ayakkabılar sevinir...
Elleri kapkara,elleri üşür,
Elleri cebine saklanır...
Her akşam yuvasına girince
Güneş,
Sokaklar el sallar arkasından.
Geçerken okulun önünden
Kalbi durur...
Okul ,süslü pencereleri,
Tanımadığı çocuk sesleri
Onu çağırır...
Omzunu acıtır,
Boya sandığının askısı taşlaşır,altında ezilir...
Su çeken çizmeleri içinde
Parmak uçlarının donduğunu
Hissetmeden yürür,yürür,
Kalbini okulda unutur...