Bizleri diğer canlılardan ayıran en kıymetli özelliktir, fikrimizi akıl süzgecinden geçirip, anlam yükleyebilmemiz.

Kimi insan vardır, senin suskunluğundan anlar, ne demek istediğini.

Kimi insana ne söylesen fayda etmez,

Kimi insan ise bin kelamdan, sadece anlamak istediğini alır, gayrısına kör sağır kalır.

Oysa anlamak, biraz iyi niyet, biraz dikkat bolca da akıl gerektirir.

Galiba bu yüzdendir, günümüzde sözün senet sayılmaması.

Elbette, bilen için yazıda meramını anlatmanın başka bir yordamıdır. Bizim mesleğimizde olduğu gibi. Olmazları olur kılmak adına, insanların ulaşıpta birebir söyleyemediği, anlatmak istediği her bir sıkıntısının yazıya dökülmesi de bir anlatımdır.

Ve belkide yaşadığımız coğrafyada en etkili, iletişimlerden birisidir.

Lakin, görünen o ki, kim neyi anlamak istiyorsa onu seçip, kendine pay çıkarıyor ne yazık ki.

Yazılarımda özellikle belirttiğim, tenzih cümlesinin açılımını kavrayamayan yada bilinçli olarak anlamazdan gelen bazı kesimlere açılımını yaparak belki meramımızı anlatırız. Tenzih, muaf tutmaktır, muhatabından ayrı tutmaktır, sözün özü, sen üzerine alınma bu yazıyı demektir.

Kaldı ki buna rağmen üzerine alınıyorsa, akla gelen iki seçenek vardır.

Ya kelimenin anlamını bilmiyor yada bile isteye üzerine alıyor, bilinmeyen bir yarasına bilmeden dokunulduğunu gösteriyordur.

Maksadını aşan hiç bir söylemin altına imzamı atmamışımdır amma velakin maksadından emin olduğum hiç söylemi de, söylemekten geri durmamışımdır.

Bu güne kadar bu böyle oldu, bundan sonra da böyle olmaya devam edecektir. N.Ç...