Bir dar geçittir aslında uzun ince diye anlatılan yol…

Aşığın sesinden dinlersin bazende, yürüyüp gitmek istersin sevdiğinin ardından. Yürek parelenir ufalır küçücük olur ama yine de gitmek istersin ardından.

O ki kalbe düşmüş bir çiğ damlasıdır yolun en başında, umut vardı o vakit, coşku vardı, değil yürümek koşarsın çiğ damlasına. Bilemezdim aşkın donmuş halini, çünkü benim yüreğim hep sıcaktı.

Bilemezdim acıların çiğ damlasını donduracağını keskin bir buza dönüşüp beni dirhem dirhem kanatacağını.

Bu sebepten tamda bu sebepten sevmelerden vazgeçtim, işte bu sebepten herdem ahu zardayım.

Sabah Uyanınca ilk sana bakıyorum mavi, hafif bir tebessüm ediyorum

Sen görmüyorsun derin bir nefes çekiyorum ve sonra karanfilli bir çay koyuyorum ev nasıl kokuyor bir bilsen... güneşin vurduğu her yer güzel olmuyor aslında her şey netleşiyor saklanan her şey çıkıyor ortaya, kitaplıkların tozu ve birkaç yıllık parmak izleri Hiç sayfaları açılmamış küsmüş kitapları ise hiçççç sorma.

Balkonun kapısını açıyorum şöyle derin bir nefes çekiyorum. Nasıl öksürüyorum bir bilsen Bir bilsen diyorum da ne çok bilmediğin şey var mavi bana dair.

Bazen yağmur olup gelsen diye bulutları kızdırıyorum belki o zaman serinlerim seninle Bazen de güneşe söyleniyorum ve bir an üşüyorum belki ısıtırsın diye. Seni güneş zannediyorum sen gideli Hep böyle gelgitler var bende mavi.

Aslında Ben Aşkın yaşlılık halindeyim şimdi gidiyorum…

Vapur yanaştı daha martılara çatacam belki de bir martının kanadında görürüm seni rüzgar çıktı üşütme sakın mavi...