Ağrı ve Ağrı’ya bağlı ilçelere ait bir sürü dernekler var. Her derneğin kendisine göre bir işlevi var. Kimi dernek tam hızıyla hizmete devam ederken, bazı derneklerde ya yerinde sayıyor, yada asılı tabelası var, ama kendisi yok. Ve hatta bazılarının tabelası bile yok, ama ne var ki, bazı yerlerde bazılarının ismi ile derneğin adı anılmaktadır.
Derneklerin kuruluş amaçlarına bakıldığında Sosyal, Yardımlaşma, Dayanışma Derneği olarak görevi açıklanmaktadır. Ama ne var ki, gel gelelim asıl konuya ki, bazı derneklerde ne yardımlaşma var, ne dayanışma var, ne de sosyal bir çalışmaları var.
Bir kere derneklerin düzenli faaliyet göstermeleri için, derneklere kayıt yaptıran, yada yaptırmayan hayırseverlerin kendi bünyelerinde bulunan derneklere olan ayıdatlarını ya da yardımlarını düzenli olarak ödemeleri lazım.Bunu bir çoğu yapmadığı gibi eleştriye gelince mangalda kül bırakmıyorlar. Halıylen dernekler kiralarını ve giderlerini ödemekten zorlanıyorlar. Hani ya! Bizde bir laf var “peşiyi bıkın, başı bışkrinin” yani önce yapacağınızı yapın ondan sonra istediğiniz kadar eleştirin, çünkü bu doğal hakkınız.
BAY-DER’DEN BAŞLIYALIM
Kısa adı BAY-DER olan, Doğubayazıt Sosyal Yardımlaşma, Dayanışma Kültür Derneği yirmi yıla aşkındır İstanbul Aksaray’da aralıksız faaliyetini göstermektedir.
Bu süre içerisinde hemen, hemen her sene gelenek haline getirdiği piknikler, Ramazan’da iftar yemekleri, Bayramlaşmalar ve taziyeler yapılmaktadır. Geliştirdikleri en büyük çalışma ise öğrencilere burs verilmesi. Ancak pandemiden dolayı BAY-DER’in bazı çalışmaları askıya alındı.
NEYDİ BUNLAR?
Taziye mesajları her zaman olduğu gibi devam etmekte ve bu atılan mesajlarının ücretinin çoğu dernek tarafından karşılanmaktadır.
Pandemi dolayısıyla piknik ve iftar yemekleri iptal edildi. Daha evvel yazmıştım, BAY-DER Başkanı Ahmet Dumlu ile yaptığım görüşmede öğrencilere yapılan burs yardımlarının, kişilerin kendi çevresindedeki öğrencilere burs verip, sadece verdikleri bursun miktarını derneğe bildirmektedirler. Ancak zorda olan öğrencilere ise derneğin bütçesinin el verişli olduğu zaman, dernek tarafından istenin ve zorda olan öğrencilere burs verilmektedir.
Şikayetler ardı, ardına bana ve gazete yönetimine gelmektedir. “dernek öğrencilere bir burs veremiyorsa ne işe yarıyor?” diye.
Bu öğrencilere verilen burs olayı, Daha evvel Musa Turan ve kardeşleri başlatmıştı. Ancak daha sonra bir kaç iş adamıda buna katkıda bulundular. Ne var ki, Musa Turan ve ailesi gibi bu verilen bursları düzenli olarak ödüyen olmadı. Verilen sözler havada kaldı. Bazıları ise “ben kendi bünyemde veriyorum” diyerek işin içinden sıyırıldı. Ne var ki, gerçek burs verenler Musa Turan ve ailesi gibi verdikleri burs miktarını BAY-DER’e her zaman bildirmektedirler. Muhtaç olan bazı öğrenciler ise yaptıkları açıklama da “Allah razi olsun verdiler, bizde ona göre kendimizi ayarladık, ancak pandemiyi bahane edip, verdikleri burslar kesilince bizler hayli zor durumda kaldık. İhtiyacımız olmasa biz de hiç kimseyi zor durumda bırakmak istemeyiz. Gururumuzuda ayaklar altına aldırmayız.”
Burs alan öğrenciler haklı, hani bizde bir anlamlı ve çok güzel bir söz var, “Me hinnekın, hin dıkın ji bir nekın” (bizi alıştırmayın, alıştırdıysanız, unutmayın.)
Yakında BAY-DER Başkanı Ahmet Dumlu ile bir araya geleceğiz, BAY-DER hakkında olan bitenleri konuşacağız, detayları noktasından, virgülüne kadar konuşacağız.
BAY-DER’den sonra faaliyette olan diğer derneklerede değineceğiz.
METİN ÖZTÜRK’Ü SEVİNDİREN BAHÇE DEDE SEBO
Metin Öztürk her ne kadar Doğubayazıt’tan uzaklarda yaşıyor olsa da, gözü, kulağı hep Doğubayazıt’tadır. Doğubayazıt düşkünü, Doğubayazıt efendisi bir varlığımız demek tam anlamıyla yerinde bir kelimedir. Doğubayazıt Gazetesinde Doğubayazıt’ı takip etmesi yetmiyor arada bir fırsat buldukça Doğubayazıt’a varır, eş-dost akraba ziyaretlerinden sonra, doyasıya Doğubayazıt’ı gezer ve Doğubayazıt havasını alır.
Her zaman konuşuruz, her konuşmamız Doğubayazıt üzerinde, her defasında lafını yeniler “Doğubayazıt’ın kötüsü olmaz ki, varsa o da başımın tacıdır.” Son görüşmemizde Mustafa Çamlıbel’in Bahçe Dede Sebo’yu yazmıştım. Mustafa Çamlıbel’in bu duyarlılığından dolayı çok sevinmiş ve mutlu olmuştu. Bunu dile getirdiğimiz içinde sağolsun teşekkürü ihmal etmedi.
Yeter ki, duyarlı insanlarımız Doğubayazıt için bir şeyler yapsın, yapması onlardan, yazması bizden.
OSMAN EREN HAKLISIN, AMA.!
Şair, yazar klip ve müzik yönetmeni sevgili dostum Osman Eren bana biraz kırılmış olacak. Son görüşmemizde biraz sitemkar davrandı. Nedeni ise daha evvel yazdığım Doğubayazıt’lı sanatçılarını artık yazmayıp, bu yazı dizesine son vermemden dolayı.
Sevgili Osman bir kaçını yazdım ki, bunu sende takip ediyordun, ama ne var ki, birileri çıktı kendilerini uluslararası bir türkücü yerine koyup, seslerini tanıdığım halde, aradığınız kişinin menajeriyim, kendisi yok, ben yardımcı olayım, demeklen yetindiler. Ve hatta Doğubayazıt’ta olduğum süre bazıları beni görüp, yüzlerini çevirip selam vermekten bile aciz kaldılar. Sevgili Osman bizde kimsenin domates tarlasında yetişmedik, desem yeridir.
GEÇMİŞ OLSUN EBUBEKİR TANRIKULU
İstanbul Ataşehir Ağrı ve Yöresinin Dernek Başkanı Doğubayazıt’lı Hemşerimiz İstanbul Ataşehir Belediyesi Zabıta Amiri Ebubekir Tanrıkulu uzun zamandır mücadele ettiği korona illeti ile olan hayat mücadelese hala devam etmektedir. Sağlık durumu şu an iyiye gidiyor, tedavisi evinde devam etmektedir.Kendisine geçmiş olsun dileklerimizi iletir, Allahtan acil şifalar diliyoruz.
Bir daha ki, yazımda sırasıyla:
İST.BAY-DER
İST.DİYADİN-DER
İST.ATAŞEHİR AĞ-DER
İST.AĞ-DF (Ağrı Dernekler Federasyonu)
İST.EHMEDE XANI DERNEĞİ
Ve faaliyet gösteren diğer dernekler
“siz rahat olun, bizde malzeme çok.”
