Nezir ÇELİK

Yıllar geçse de halen varlığı devam ediyor, Sümerbank mağazasına tahminen gitmeyen yok gibi.

Geçmişte Sümerbank fabrikaları Anadolu’ya yayılmış sanayi kuruluşlarıydı, aynı zamanda Halkevleri ve Köy Enstitüleri gibi toplumsal aydınlanma kurumlarıydı. 
 11 Temmuz 1933’de Sümerbank kuruldu. Sümerbank, yaklaşık 70 yıl boyunca Türkiye’de ekonomik ve sosyal kalkınmanın lokomotiflerinden biri oldu.
Hemşehrimiz Yakup Karahan,
“1923’te Türkiye’de yerli fabrika ürünlerinin yurtiçi tüketimi karşılama oranları pamuklu kumaşlarda % 10, yünlü kumaşlarda % 40, ipekli kumaşlarda % 5, sabunda % 20, buğday ununda % 60 idi. Osmanlı’dan Cumhuriyete geçilirken Türkiye neredeyse her şeyi dışarıdan satın alıyordu. Yokluğu en çok hissedilen üç beyaz; un, şeker, bez yanında, kiremit, porselen, cam, çatal, bıçak gibi tüm ürünler ithal ediliyordu.” diyerekten Sümerbak’ın varlığını dile getiriyor.

Bizim kuşak için Eylül ayı Sümerbank ayı olurdu. Okul önlüğümüzden, pantolonumuza, defter kalemden, beslenme çantamıza kadar her şeyi Sümerbank’tan aldık, Halen patiskalar,  bayramlık mendilleri, hâlâ kullandığı porselen takımı, 

Herkesin, sonraları Gaffur pijaması diye ayyuka çıkan, çizgili pazen pijaması muhakkak vardı. Kışın Sümerbank pijamamı yine Sümerbank çorabımın içine sokup öyle yatardım.

Yaşıtlarımız, Sümerbank mağazalarına ailecek yapılan ziyaretleri iyi bilirler. Çünkü devlet, memurlarına ve devlete bağlı kurumlarda çalışan işçilere yıllık Sümerbank istihkakı verirdi. Gelinlik çeyizlere Sümerbank çeki konurdu. Sümerbank, yatılı öğretmen okulunda okuyan öğrencilere her yıl birer çift ayakkabı yollardı.

Anadolu kadını için adeta bir basma devrimi yapmıştı Sümerbank. 

Rengarenk, püfür püfür, desen desen emprime basmalar üretti yıllarca.

KISACASI SÜMERBAK BİR OKOLDÜ…