17 YIL OLDU SİZİNLEYİZ?

FIRAT BEYAZIT YAZIYOR Evet koca 17 yılı acısıyla, tatlısıyla geride bıraktık. Hüzünleri katlayıp tozlu raflara kaldırdık. Gülümsedik hıçkırıklarımızı boğarak. Doğubayazıt Gazetesi kadrosu olarak hiç bir çıkar gözetmeksizin canla başla çalıştık. Hiç kimseye çamur atmadık ve çamuru yüzümüze bulaştırmadık. Sadece sizlere laik olmaya çalışıyoruz ve çalışmaya da devam edeceğiz. DOĞUBAYAZIT GAZETESİNİN DOĞUŞU Tam bundan 17 yıl evveldi, sisli ve pusatlı bir Doğubayazıt ortamında, darmı, dar bir alanda, küçücük bir masanın üzerinde, rahmetli Asım Aladağ?dan bizlere miras kalmış, tam anlamıyla emekliye ayrılmış bir daktilo ile başladı yayın hayatına Doğubayazıt Gazetesi. Nezir Çelik sevinçliydi, sevinçli olduğu kadar da endişeliydi, ?Acaba becerebilecekmiyim?? endişesini taşıyordu. Kolay değil, bir gazeteye babalık etmek.. Doğubayazıt Gazetesi yayın hayatına başladı. Mehmet Koç baş yazıyı yazdı .Nezir Çelik haberleri hazırladı. Musa Konyar yazı işleri müdürlüğü üstlendi. Hamza Salman o zaman ki, minicik elleri ile kumpasla harfleri tek tek dizerek dizgisini tamamladı, ve gazete çıktı. Küçük bir çocuğun haykırıp bağırmasıyla Doğubayazıt Gazetesini o minicik elleriyle her kesime ulaştırdı. Doğubayazıt?lılar, Ağrı?lılar,Patnos?lular,Hamur,Tutak,Eleşkirt,Taşlıçay,Diyadin,Iğdır ve adını sayamadığım ilçe,kasaba,kaza, köylere ulaştı Doğubayazıt Gazetesi... İnsanlar gazeteyi ellerine aldıklarında neşe ve sevince boğuldular. Çünkü onların sorunlarını dile getirebilecek bir gazete çıkmaya başlamıştı artık. Doğubayazıt Gazetesinin kadrosu onlara hiçte yabancı değildi. Gazetenin kadrosu tavandan değil, tabandan gelmişti. Daha evvelde çeşitli dallarda onlara hizmetler vermişti. Doğubayazıt Gazetesi en kısa zamanda büyüdükçe büyüdü. Hemen, hemen Türkiye?nin her yerine yayıldı ve okurları ile buluştu... İşte böyle devam etti. Geçti yıllar, ne günler, ne aylar, ne yıllar geçirdik.Yoksulluğun alasını geçirdik, hem de herkesin gözü önünde. Görmek istemeyenlerin aç ve susuz. Ağladık beraber göz yaşlarımızı savurduk heybetli Ağrıdağı?nın eteğine, ve hala ayakta isek, bu da siz okurlarımızın sayesindedir... Desteklerinizle, yüreklerinizle beraber geçirdiğimiz koca 17 yıl... Dedik ya! 17 yıl önce kırık, dökük ve kelimenin tam anlamıyla Asım Aladağ?dan bize miras kalmış emekliye ayrılmış bir daktilo bize hayat verdi. Nezir Çelik?in büyük cesareti ve özverisi ile harabe bir çatının altında sevgi ve paylaşımın gölgesinde ulaşmaya başladık sizin o eşsiz sevgi dolu yüreklerinize. Kalemi dahi ortak kullandığımız küçük bir masadan çıkan ve gerçeği aydınlatan yazılar yazdık yüreklerinizin en ücra köşelerinden... Ağrı ki, yıllardır acıya ve yoksulluğa umuduyla göğüs germiş, Ağrı ki, yüz yıllardır bir hayatın gözyaşlarını yüreğinde saklamış, kimdi peki bunları yer yüzüne çıkaracak...? Önce düşünüldü, tüm gözler Ağrı?ya, Doğubayazıt?a değer veren bütün gözler, bütün yürekler. Bu hayatı göz yaşını sunmak lazımdı soframızdaki güzelliklere ve karar verildi. O kücücük büro dünyanın en büyük basın kuruluşlarından daha büyük sevgi ve hoş görü doluydu. Bu nedenle başladık yazmaya, acemi ama sevgi dolu yüreklerle başladık. Acemi fakat bilinçliydik ve görevimizi biliyorduk... Ağrı?nın ağrılarını, Doğubayazıt?ın her yönünü anlatmalıydık, her şeyi bilene ve bilmeyene... Doğubayazıt Gazetesinin sayesinde Doğubayazıt?ı artık herkes biliyor. Bunlar sizin sayenizde.Ve yakın bir zamanda 17 yılıda geride bırakacağız.Ve 17. Yılımızı kutluyorsak bu da sizlerin sayesindedir. Biz artık siz okurlarımızın, ya da daha ötesi bize destek veren her kesin sayesinde kocaman bir aile olduk. Bu aile dahada büyüyecek. Şimdi bu ailemizle 17 yılı geride bırakırken bu yolda bizimle beraber yürüdüğünüz için çok teşekkür ederiz... Artık daha büyük ve daha cesur düşünüyoruz, cesurca yazıyoruz. Daha çok umut taşıyor yüreklerimiz, daha çok gülücük ve dudaklarımızda ve hüznümüz artık paylaştıkça azalıyor. Şimdi gözyaşlarımız bile, heybetli Ağrıdağı?nı süslüyor, artık daha özgür düşünüyoruz, ipoteksiz bir yaşam var yüreklerimizde... Balıkgölü suyuna düşüyor karanlık artık... Rojin bebek artık oyuncağı olmasada gülüyor, Doğubayazıt Gazetesi gibi oda büyüdükçe büyüyor. Sabiha ablamın her akşam bir başka bakıyor artık dünyaya, çünkü onların esaretini anlatan bir gazeteleri var... Mehmet abim hasattan memnun olmasa da, yine de memnun.Çünkü gazetesi öyle yazıyor. Şimdi bu yürekler 17 yaşını aşıyor... Biz şimdi sizin için, sizin gazeteniz olduğumuz için bu gün hala varız, var olmaya da devam edeceğiz. Bu yolun başında bizim yüreklerimize umut eken, Kurucumuz ve Gazetemizin babası, emekçisi ve kendi sağlığını dahi ihmal edip, gazetesini ve sizleri ihmal etmeyen, Kardeşim sevgili Nezir Çelik?e sonsuz teşekkürlerimi sunarım... Hep dediğim gibi, ?Bu Gazete bu sevgi ile Nezir Çelik?in gayreti ile Allahın izni ile daha uzun yıllar yaşayacak.? Doğubayazıt Gazetesi hep siz sayın okurlarıyla beraber oldu. Olmaya da devam edecektır. Sizlerle beraber NİCE MUTLU, UMUTLU YILLARA?