14. YILA GıRERKEN

 Fırat BEYAZIT

    Evet sevgili okurlar, tam 13 yıl oldu Doğubayazıt Gazetesi olarak sizlere hizmet veriyoruz ve hizmet etmeyede  devam edeceğiz.

         13 Yıl evveldi dar bir alanda, küçük bir masanın üzerinde tam anlamıyla, emekliye ayrılmış ve Rahmetli, Asım Aladağ hocamızdan bize miras kalmış,bir daktilo ile başladı yayın hayatına Doğubayazıt Gazetesi...

        Sevgili kardeşim Nezir Çelik, sevinçliydi, sevinçli olduğu kadar da endişeliydi;

        Acaba becerebilecekmiyiz  endişesini taşıyordu. Kolayı değil bir Gazeteye babalık etmek.

       Doğubayazıt Gazetesi yayın hayatına başladı. Nezir Çelik Gazetenin Sahibi ve Kurucusu olarak yerini aldı. Musa Konyar Yazı ışleri Müdürlüğünü üstlendi. Mehmet Koç baş yazıyı yazdı. Doğubayazıt Gazetesi ekibi haberleri hazırladı. Hamza Salman o zaman ki, minik elleri ile harfleri tek, tek kumpasa dizerek  dizgisini tamamladı.Ve Doğubayazıt Gazetesi Çıktı. Küçük bir çocuğun haykırıp, bağırmasıyla Doğubayazıt Gazetesini o minicik elleri ile herkesin eline verdi.

Doğubayazıt?lılar,Ağrı?lılar,Patnos?lular,Diyadin?liler,

Taşlıçay,Hamur,Tutak,Eleşkirt,Iğdır ve adını sayamadığım  il,ilçe,kaza,kasaba ve köylere ulaştı.

            Doğubayazıt Gazetesi...ınsanlar Gazeteyi ellerine aldıklarında ,sevince boğuldular, çünkü onların sorunlarını dile getirebilecek bir gazete çıkmaya başlamıştı. Gazetenin kadrosu onlara yabancı değildi. Kadro tavandan değil, tabandan gelmişti. Daha evvelde onlara çeşitli dallarda gazetecilik hizmetini vermiştiler.

         Doğubayazıt Gazetesi büyüdükçe büyüdü. Hemen, hemen tüm Türkiye?ye yayıldı.

        ışte böyle devam etti. Geçti yıllar. Ne günler, ne aylar, ne yıllar geçirdik. Yoksulluğun alası ile boğuştuk Hem de herkesin gözleri önünde. Görmek istemeyenlerin aç ve susuz ağladık beraber göz yaşlarımızı savurduk, heybetli Ağrıdağ?nın  eteğine ve hala ayaktaysak  siz okurlarımızın sayesindedir. Desteklerinizle ve sıcacık yüreklerinizle beraber geçirdiğimiz 13 koca yıl.

        Dedik ya! 13  yıl önce kırık, dökük ve kelimenin tam anlamıyla emekliye ayrılmış bir daktilo bize hayat verdi..

       Harebe bir çatının altında sevgi ve paylaşımın gölgesinde ulaşmaya başladık sizin o eşsiz sevgi dolu yüreklerinize. Kalemi dahi ortak kullandığımız bir masada çıkan ve gerçekleri aydınlatan yazılar yazdık. Yüreklerinizin en ücra  köşelerinden.. Ağrı ki, yıllardır acıya ve yoksulluğa umuduyla göğüs germiş.Ağrı ki, yüz yıllardır bir hayatın göz yaşlarını  yüreğinde saklamış. Kim di, peki bunları yer yüzüne çıkaracak.....? önce düşündü tüm gözler, Ağrı?ya , Doğubayazıt?a değer veren  bütün gözler, bütün yürekler bu hayatı göz yaşını sunmak lazımdı soframızdaki güzelliklere ve karar verildi o küçücük büro dünyanın en büyük basın kuruluşlarından daha büyük ve sevgi doluydu.

         Bu nedenle başladık yazmaya. Acemi ama, sevgi dolu yüreklerle başladık. Acemi ama sevinçliydik ve görevimizi biliyorduk...

        Ağrı?nın ağrılarını, Doğubayazıt?ı  anlatmalıydık her şeyi ile bilene, bilmeyene. Ve Doğubayazıt?ı artık her kes biliyor.Bunlar sizin sayenizde ve yakın bir zamanda 13 yılı geride bırakacağız. Bu da sizin sayenizde.. biz artık siz okurlarımızın ya da, daha ötesi bize destek veren her kesin  sayesinde  kocaman bir aileyiz. şimdi bu ailemizle  13 yıla yaklaşırken bu yolda beraber  yürüdüğümüz için  her kese teşekkür ederiz?

           Artık daha büyük ve daha cesur düşünüyoruz. Daha çok umut taşıyor yüreklerimiz. Daha çok gülücük ve hüznümüz artık paylaştıkça  azalıyor. şimdi göz yaşımız bile, Ağrıdağ?ını süslüyor artık. Daha özgür düşünüyoruz ipoteksiz bir yaşam var içerimizde...

             Zap suyuna düşüyor karanlık artık. Rojin bebek artık oyuncağı olmasada gülüyor, çünkü o da Doğubayazıt Gazetesi gibi büyüyor. Sabiha ablamın gözleri  her akşam bir başka artık bakıyor dünyaya. Çünkü onları anlatan bir gazeteleri var. Mehmet abim hasattan memnun olmasada, yine de memnun. Çünkü gazetesi öyle yazıyor

         şimdi bu yürekler hep 14 yıla yaklaşıyor... Biz şimdi sizin için gazeteniz olduğumuz  için bu gün hala varız... Bu yolun başında bizim yüreklerimize umut eken, Gazetemizin kurucusu babası, emekçi sevgili kardeşim Nezir Çelik?e müteşekkiriz. Hep dediğim gibi. Allah nasip ederse Bu Gazete Bu Sevgi ile daha uzun yaşayacak.

             Evet Doğubayazıt Gazetesi büyüdükçe büyüdü. Hiç şımarmadı, ne bir kaç kuruşluk çıkar uğruna, geceler verdi, ne de hakkını savunduğu yoksul ama gururlu halkının inadına şampanyalar patlattı.

          Evet Doğubayazıt Gazetesi hep siz okurlarıyla beraber oldu. Olmayada devam edecek. Siz sevgili okurlarla beraber nice mutlu,umutlu yıllara...