İnsan oldu olalı yaşam savaşının sapmış hali insanla ola gelmiştir. Evren dahil her şeyin çekirdek başlangıçlı olduğu gibi, olması gereken yaşamsal hallerin sapkın yönlerininde bir çekirdek başlangıcı vardır.

İçeriği, çalışıp üretmek ve inşa etmektir. Öldürme vuruşmalarıda zamanla savaş kapsamına girip baş köşeye yerleşmiştir.

Dünya milyarlarca insanı besleyebiliyorken, insan nüfusunun milyonlar olduğu dönemlerde de öldürmelerin olmasına savaş değil, ancak sapkın savaş denilebilir. . O sapkınlığın sebebide ancak, yardımlaşma paylaşma, konum-imkan ve yeteneğe göre iş taksimatı bilincinin olmayışından olabilir. O zamanki yetersiz bilincin bocalama mirasını haalen yaşıyoruz.

Okuma alanımız atomdan evrenin derinliklerine kadar büyümüşken, çıkış yolunu bulamamak özürlülük hali olur.

İstenmeyen ve son çare olarak görülen sapkın savaşın kaynağına inip nedenselliğini öğrenmek, yaşam savaşının yıkıcılıclık boyutuna karşı doğruyu bulup bu doğrultuda metodlar geliştirmeyi kolaylaştıracaktır. Savaş, bilincimizde kazandığı negatif boyutuyla merkezi olarak ismen özdeş hale gelmiştir.

Savaş tanımı öğrenim, mücadele, çalışma, sabır, direnme, gibi canlılık işleyişatların ortak tanımıdır. Yaşamak için karşıdakini öldürmek insanın değil, bir kısım sadece etçil hayvanın yaşam mücadelesinin gerekleri arasına girer.

SAVAŞ KAVRAMININ EDİNDİĞİ NEGATİF BOYUTLARINI BUDAMA ZAMANINDAYIZ. Savaş kavramının öldürme boyutu, vücutta meydana gelen ur misalidir. Bu ur'u çıkarma marifetini geliştiremezsek, psikopatların kıral olabildiği ilkel çağlardan bir adım öne geçmez ve ur'u da olması gereken bir organ zan ederiz.

TAŞ İLE ÖLDÜRME YERİNE KURŞUN İLE ÖLDÜRME OLDUYSA, BU BİR GELİŞİMDİR. BU GELİŞİM UR'UN GELİŞİMDİR. Bu ur'un gelişim düzeyi dünyaya kıyameti yaşatabilecek dereceye kadar varabilmektedir.

İnsanın icatkarlık yönünün yol şaşırması, onu kendi felaketini tesis etmeye kadar götürebiliyor. Bu felaket hastalığının olmaması için sınır, miktar, ölçü ve denge işlerinin yürürlükte olması gerekir. Bunları yürürlükte tutmak, insanın en mühim savaşıdır. Bu savaş, pozitif gelişim için pozitif koşulları oluşturma savaşıdır. Kalabalıkların öldürme çarpışması, savaşın dengesini yitirmiş halidir. Bu hal, yaşam koşullarını dizayn edebilme de yetersiz kalan şuurun dengesizlik hastalığıdır

ÇALIŞMAK YERİNE GASP'A KALKIŞMAK, DENGESİZLİK HASTALIĞIDIR. Ganimet salyasının oluşumu, dengesizlik hastalığının belirtisidir. Bu hastalık, gasp'a uğrayacak olanda da olduğu zaman teşhisi zor olur.

Teşhis edilmemiş hastalıklar ortaya çıkarılmadan ilacı bulunmaz. Bir topluluk topyekun zararlı madde bağımlısı olduğunda, o madde o toplumun gıdalarından bir gıda olur. Bu durum, hastalıklı kültürel yapılara bir örnektir.

Güvenlik, denetim, tedbir gibi işlere yoğunca ihtiyaç duyulan yerlerde bulaşıcı psikolojik hastalık vardır. Tedbirli işler o hastalığa karşı korunma maskesidir.

ZARARA KARŞI OLAN ÖNLEMLERİN YOĞUNLUĞU, ZARARLI TOPLUM YAPISINA DELİLDİR.

Bu delil, silaha ihtiyaç duyan dünyanın deli oluşuna da delildir. Dünyanın genel durumu, DELİLERİN DELİLLERİ adlı bir filim yapısına uyar. Bununla birlikte tiyatro, kitap, resim, müzik vb. alanlarda da hastalığın teşhisi olursa, hastalığın varlığına dair genel bir kabul oluşur. Genel kabulden sonra genel bir tedavi sürecine girmek kolaylaşır.

Bazı hastalıkları sağlık olarak kabul etmek yerine, o hastalığa karşı yetersiz kapasiteye sahip oluşu kabul etmek doğru olandır. Bu kabul ediş, enerjinin rotasını iyileşmeye döndürür.

Birbirinden istifade arzusunun oynattırdığı tiyatro ile kendini sağlıklı zan eden yılların sevgilileri, evlilik röntgeni ile gerçeği görebiliyorlar. Hastalık gizleyici tiyatrovari hallerimize karşı yüksek farkındalığa ihtiyacımız vardır.

TOPLUMLARDA REHABİLİTE EDİCİ DURUŞA SAHİP KİŞİLER VARDIR. Bunlar, hastalıkları biraz daha net görüp bundan rahatsızlık duyanlardır. Sanki ruhluluğun gereği olarak ruhsuzlaşmışlara ruh aşılar gibi bir vaziyet içindeler.

REHABİLİTE, İŞLEV VE MANA OLARAK RUHLULUĞU İÇERİR. Yani ruhlanmış bilinç. Farklı bir açıdan baktığımızda özürlünün sağlam olana doktorluk vasıfı aşıladığınıda görürüz. Bu doktorluk, özürlüye yardım ve bakım olarak geri döner.

İlerleticilik de öyledir.

Başka bir açıdan bakıldığında, bilinmeyene bakan kişinin, gördüklerini gördürmek üzere daima baktırmaya dönük olduğu da görülebilir. Bu bakış, varlıkları ve olayları okuyup üzerinde düşünme bakışıdır. İlerlemek için yol buluş bu bakışla olur. Rehabilite mana olarak tüm bunları kapsamaktadır. Kısacası ruhluca OKUMAK.

CEZA VE KORKU, PSİKOLOJİK HASTALIĞI İYİLEŞTİRMEZ. SADECE ORTAYA ÇIKMA FIRSATINA KADAR ONU SAKLAR. Bu gerçeklik, doktorsuz mahkemeyi isabetli kararlar için yetersiz kılar. Muayenenin özü klinikte değil, olayları yakından analiz etmekle olur. Suç olayları, toplumun saklı hastalığından çıkmadır. Empati duyusunu yitirmiş kişisel menfaat tiryakiliği, her an her çeşit haksızlığı yapmaya meyilli bir tür hastalıktır. Bu hastalığın bıranşındaki doktorların muayane yeri toplumla alışveriş içinde olmaktadır. Çünkü etkili tedavi, hastalığın icra yerinde daha mümkündür.

Genel iyileşim ve ilerleyiş çin örnek kişilikli olanlara şöyle bir çağrı olabilir:EY ADIM ATICI.! TOPLUMA BAĞLISIN. SENİ BAĞLAYAN İP,  BİR ADIM'DAN FAZLA ADIM ATTIRMIYOR. EĞERKİ UÇMA ÖZELLİĞİ EDİNMİŞSEN, SONRAKİ ÖZELLİĞE ADIM ATABİLMEN İÇİN UÇMA ÖZELLİĞİNİ TÜM TOPLUMA KAZANDIRMALISIN. Bir metrelik ip ile ağaca bağlı olan kişinin ilerleme mesafesi bir metredir. Ağaç onun yanına geldiğinde yine bir metre ilerleyebilir. Yani toplum, bilenin bildirisine vardığında bilinmeyene bakanlar, yeni öğrenimlere bir adım yönelirler. Aksi halde verilmeyecek bilgi sadece yük olarak kalacağından yeni bilgiler almaya yönelim olmaz. Toplumunun bilinç düzeyini kaale almadan ilerleyecek olan kişi, görünmeyecek mesafelere kadar gider ve kaale alınmaz olur. İlerleyiş metodu, bilimin verdiği hevesi aşıp alınması için bilgiyi saygıyla sunmaktır.

Akıl ile vücudun birbirine ihtiyaçlı bir bütünün parçaları oldukları gibi, toplumun çeşitliliğide birbirine bağlı bir bütünün parçalarıdırlar. Parçalar birbirlerinin önemine tutunup bir bütün olarak ilerleme sağlarlar.

Bu bilince sahip oluş ile, dünyaya kıyameti yaşatacak büyük sapkın savaşlara gebe kalmama isteğini yanana getirdiğimizde, yıkıcı savaşları minimize etme yolunda birlikte ilerleme zorunluluğunu görebiliriz. Birlikteliğin çimentosu saygıdır. Cumhurun reisi ile cumhurun çöpçüsü aynı değere nail olduğunda bütünleşik vücut, ilerleyişe hazır olmuş olur. Bakış açıları ilerleyişe odaklı olduğunda doğru görüş tutturulur.

İlerleyiş odaklı bakış, bütün bilinç düzeylerine geçtiğinde, her düzey ilerleme konusu için aynı düzey olur.

SAVAŞ ÇEKİRDEĞİ NASIL OLUŞUR?

Savaşı oluşturan başlıca etkenler, zorunluluk ile istektir. Bunların en temeli düşünce ile nefes arasında yaşanır. Nefes alma zorunluluğu düşünme isteğini etkiler. Suya gitmeme isteği ile su içme zorunluluğu da başka bir örnektir. Diğer bütün işler bu iki örnekte toplanır Kişinin içindeki bu ikilinin savaşı, iki kişi olunduğunda iki kişi arasında vücut bulur. Anne ile bebek olsa bile. İkili savaşı, birleşip tek olanlar arasında yine ikilice devam eder. İki gurp, iki ordu vs.

Karşıdakini yok etmekle savaş bitmiyor. Tek kalacak olan ordu, kendi içinde bölünüp savaşır. Çatışma savaşını bitirmenin yolu içteki çatışma savaşını bitirmektir.

KİŞİNİN KENDİSİYLE BARIŞIK OLMASI, DÜNYANIN KENDİSİYLE BARIŞIK OLMASINA DÖNÜŞÜR. Savaş kavramı manen mücadele olmasından dolayı kişinin içsel savaşı, aynı zamanda yaşamı var edici büyük dünya savaşlarınada çekirdektir. İstek ile zorunluluk arasındaki uyum, dünyayı yaşamsal olarak inşa etme savaşına dönüşür. NOT: EY İNSAN! DÜNYAYI DÜŞÜNEBİLMEK İÇİN YAPMAK ZORUNDA OLDUĞUN İŞLERE TUTUKLU OLDUĞUNU ZAN EDERSİN. O bir zan dır. İş başındayken aklen nerelerde olduğunu düşün. Zorunlu iş üzerinde aklın çeşitli istekler içindedir. İKİ DAKİKAYI DA İYİ DÜNYA İSTEĞİNE VER. İyi yol için giriş kapısı budur.