Gülten Aras Korkmaz´ın Kaleminden

Hani dünyaya yalan diyoruz ya aslında gerçek olan o hiç değilse sadece kendi etrafında dönüyor zararsız....
İnsanlar kendilerini düzeltmedikçe dünyanın gidişatı düzelmez.

İnsan cennetinide,cehennemini de içinde taşır.

Bu yalan dünyada iyi insanların sesi ne kadar gür çıkarsa kötü insanların sesini o kadar bastıracağız...

Biz neyi unuttuk biliyormusunuz? sevmeyi unuttuk,merhameti unuttuk ve en önemlisi de ölümü unuttuk....!
İnsanlardan seni anlamalarını bekleme..!

Rab´lerini anlamayan seni anlar mı?

Ömürde, ölümde birdir hak yolcusuna?

İnsanlık vasıfları ile yaşıyorsan kul hakkı yeme. Tüyü bitmemiş yetimin hakkını gasp etme. Aynaya bak utan.
Dünyanın süsüne çirkefleşenler zaten insan değil hep kalleştiniz.

İnsan insan olmayı becerebilseydi ayrılmazdı sevgiden,merhametten.İnsan güldürebiliyorsa insandır.
Zalimler ağlatır. Zalimler insanlıktan anlamaz.

Nefsiniz o kadar çok alışmış ki padişahlığa.

Tahtı terk etmeyecek bir hali var. Nefsinize ölümü hatırlatın.

O kibir dolu bedeninizin toprağa düşeceğini söyleyin.

Cazibesine kapılmayın ..!

Dünya sizin dünyanız değildir. Kendinizi ev sahibi sanmayın..!

Nasıl olsa ölüm gelecek dağılacaksınız.

Dağıtmadan ölüm sizi Kendinize gelin!...

İnsanların umutlarını kırmayın..!

Gönüllerini yaralamayın..! Canlarını yakmayın ..!

Düzeninizi ahirete kurun.

Düzeni bitmiş bu yalan dünyada Hayatınızı arkanızdaki ah´larla nereye kadar sürdüreceğinizi sanıyorsunuz.
Var ise var edenin,yok ise imtihanımdandır deyin ve yürüyün.

Ey kör! Bu yer, bu gök, bu yıldızlar boştur boş!

Bırak onu bunu da insanların gönlünü hoş tut hoş!

Şu durmadan kurulup dağılan evrende

Bir nefestir alacağın, o da boştur boş...!