NEZİR ÇELİK
Garip Ama Gerçek… Bizim Gazetenin olduğu cadde dilencilerin toplanma ve buluşma yeri haline gelmiş durumda.
Hiç çekinmeden de objektiflere poz veren ithal dilenciler. Poz verdikten sonra da para almadan gitmiyorlar…
Bugüne kadar çarşı pazarda dilenen dilenciler son baharın başlaması ve havaların soğumasından sonra kapalı mekanlarda dilenmeye başladılar.
Fakirliğin getirdiği eziklikle sokaklarda dilenen, çoğu il dışından gelen bu ithal dilenciler yüzünden vatandaş gerçek fakiri tespit edip sadakasını vermek için kararsız kalıyor. Çocukları ile birlikte her yerde dilenen kadınların görüntüsü ise çok manidar.
Artık herkes Türkiye’nin en fakir ve yoksul ilinin Ağrı olduğunu biliyor.
Tabi bu bilinç Ağrı’nın fakirlikten kurtulması için neden değil. Konumuz tabiî ki Doğu Beyazıt... Şehrin göbeğindeki lüks evlere, insanların fiyakalı yaşantısına bakıp aldanmayın. Sofrasında bir parça ekmeği göremeyen o kadar çok muhtaç insan var ki, saymakla bitmez.
Bu yokluk ve fakirliğe bir de dilenciler eklenince iş tam bir arapsaçına dönüşüyor.
Hani Doğu Beyazıt’ın fakiri, yoksulu olsa amenna diyeceğiz. Çoğu ilçe dışından geliyor, buralarda dileniyor.
İnsanlar artık yaka silkmekten bıktı, onlar insanları rahatsız etmekten bıkmadı. Kaldırımlar, çarşı pazar adeta dilenciler tarafından işgal edilmiş gibi.
Adım başı bir dilenci var. Hele esnaflar dilencilerden yana daha dertli. Esnafın biri diyor ki, “ben daha işyerimde siftah etmeden 2-3 tane dilenci geldi birden dükkana daldı. Para almadan da dükkanı terk etmiyorlar…”
Fakiri, yoksulu bol bir memleket dilenci akınına uğruyor. Çevre il ve ilçelerden ve ithal uyruklu dilencileri Doğu Beyazıt’ta görmek mümkün…
Bizim Gazetenin olduğu cadde ise dilencilerin toplanma ve buluşma yeri haline gelmiş.
Onlar yılmadan her sabah ilk ışıkla şehre gelmeye başlıyorlar. Dilenciler mi pes eder, yetkililer mi pes eder bilmiyorum. Ama bildiğim tek şey vatandaşlar pes etmiş durumda…
Çarşı pazarda dolaşan dilencilerin verdiği sıkıntıyı anlatsak günlerce bu sütunları onlara ayırırız. Asıl tehlike dilencilerin mahalle aralarına dalmasıdır. Apartman sakinleri çok dikkatli davranmalıdır. Çevre il ve ilçelerden buralara dilenmek için gelenlerin mahalle aralarına dadandıklarını bu aralar herkes konuşuyor.
Hakikaten ülkenin en fakir ili olup, dilenci barındırmak abesle iştigalden başka bir şey olamaz. İşsizlik almış başını gidiyor, dilencilerde her gün giderek artıyor. Çoğu kadın olan bu dilenciler yanlarında bir de çocuklarını gezdiriyorlar. Mesleğe çekirdekten yetiştirme, talim ve deneyim kazandırma çabası içerisinde olduklarını görüyoruz.
Bunların eşleri, kardeşleri babaları yok mu? Hangi yüzle, hangi haysiyet ve şerefle bunların dilenmesine müsaade ediyorlar. Yoksa vatandaşın söyledikleri gibi bu kadın ve çocukların dilenmesini onlar mı istiyor? O çocukların halini görünce insanın vicdanı sızlıyor doğrusu. Benim memleketimde binlerce fakir ve yoksul çocuk var. Ayağında ayakkabısı olmayan, üstüne giyecek bir fanila dahi bulamayan nice çocuklarımız var. Aç kalmalarına, açıkta kalmalarına rağmen gururlarından bir şey kaybetmemişler. Ellerini açıp yolda yürüyen vatandaştan para dilenmeye utanan gururlu fakirlerimiz var.
Halkın gerçek fakire, mağdura yardım edeceğine inanıyorum. Kimin muhtaç olduğunu çok iyi bilen vatandaşlar umarım memleketin gerçek fakirlilerine, ihtiyaç sahiplerine gerekli yardım ve destekte bulunacaktır.
Dilenenlerin istilasına uğrayan Doğu Beyazıt’ın bir an evvel bunlardan arındırılması için de yetkililerin bu işi sıkı sıkı takip etmesi gerekmektedir.